สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ วาลิน กานต์ทวี หรือจะเรียกว่ามาดามวาลิน ลูเซียโน่ก็ได้ ชีวิตฉันรัดทนกว่าละครน้ำเน่า ตอนฉันเกิดมายังจำความไม่ได้ถูกพ่อแม่แท้จริงทอดทิ้ง ฉันจำความได้อายุสี่ขวบ รู้ว่าอยู่ในสถานที่สงเคราะห์เด็กกำพร้า
ทีแรกฉันเคยคิดว่าทำไมตัวเองไม่มีพ่อแม่เหมือนเด็กข้างนอกเหมือนคนอื่นเขา พอมาวันนั้นมีพ่อแม่บุญธรรมใจดีรับเลี้ยงดู พวกเขารัก เอ็นดูฉันมากเหมือนลูกแท้ๆ ต่อมาไม่นานฉันก็รู้ว่าไม่มีใครต้องการฉันจริง
ไพลิน ลูกสาวแท้ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมไม่ชอบขี้หน้า หาว่าฉันเป็นลูกกาฝากพวกท่าน แต่ฉันก็ไม่นึกโกรธน้องสาว เพราะน้ำทิพย์สอนว่ารักคนในครอบครัวเดียวกัน ดูแลน้องสาว รักน้องสาวคนนี้
สุดท้ายไพลินเกลียดชัง ยัดเยียดหาตัวแทนให้พี่สาวกาฝากคนนี้ให้ไปเป็นเมียเก็บเสี่ยวิจิตรที่ครอบครัวติดหนี้เสี่ย เสมือนโชคชะตายังเข้าข้างฉัน ส่งซาตานร้ายในคราบเทพบุตรรูปงามช่วยเหลือจากเสี่ยวิจิตร
ซาตานร้ายคนนั้นมีชื่อว่
