“เงินเยอะพอสมควร น่าจะพอสำหรับค่าเดินทางและกินอยู่ระหว่างพาพอไปหาหมอที่จังหวัด อย่าทำแบบนี้อีกเด็ดขาด”
“ขอบคุณจ้ะ” แมงปอไม่รับปากเขาหรอก เธอไม่รู้ว่าวันไหนเธอจะอับจนหนทางแบบนี้อีก หากทำเพื่อพ่อ ต่อให้ต้องเสียอะไรไปมากกว่านี้เธอก็ยอม แม่เธอตายตั้งแต่เธอยังเล็ก เธอไม่มีญาติที่ไหน มีเพียงพ่อคนเดียวเท่านั้น เธอจะไม่ยอมให้พ่อเป็นอะไรไปเด็ดขาด
“รับปากมาสิว่าจะไม่ทำแบบนี้อีก”
“ไปส่งปอที่บ้านด้วยนะจ๊ะ” แมงปอไม่ตอบรับเหมือนเดิม เด็กสาวเอนศีรษะพิงกับประตูรถ
เพราะเธอไม่ยอมรับปาก ผู้ใหญ่คามจึงไม่ยอมออกรถ ใจมันรุ่มร้อน กลัวว่าเธอจะไปทำแบบนี้กับใครอีก พอได้เป็นคนแรกของเธอ เขาก็รู้สึกหวงขึ้นมาตงิด ๆ
“ปออยากกลับบ้าน” แมงปอบอกแล้วหลับตาลง เธอไม่สนใจเขาอีกต่อไป
ผู้ใหญ่คามถอนหายใจแรง เขาหงุดหงิดที่เธอไม่รับปาก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เขาไม่ได้เป็นอะไรกับเธอสักหน่อย จะบอกจะสอนอะไรเธอก็คงไม่ใส่ใจ ลูกค้ากับผู้
