หลังจากที่แพทย์เข้าราวน์รอบเช้าที่ห้องคุณหญิงสร้อยระย้าพบว่าอาการดีขึ้นไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแพทย์จึงสั่งให้กลับบ้านได้แต่เช้า ครอบครัวอาชว-สกุลเคลื่อนที่จากหัวหินมากลับมาบ้านที่กรุงเทพฯ ทันที เพราะคนอื่นไปทำงานต่ออยู่ที่บ้านจึงมีเพียงอารยาและเฟื่องฟ้าอยู่เป็นเพื่อนคุณหญิงสร้อยระย้าในช่วงสาย ตัวคุณหญิงเองนั้นยังเกร็งๆ อยู่จึงวางตัวกับเฟื่องฟ้าไม่ต่างจากปรกติแต่รอยยิ้มและคำพูดยามพูดจากันนั้นเต็มไปด้วยความจริงใจและเอื้อเอ็นดูอย่างเปลี่ยนไปชัดเจน คาดว่าอีกไม่นานคุณหญิงจะรักเธอได้ไม่ต่างจากลูกสาว ขนาดอารยาเองยังเอ่ยปากบอกกับสามีไว้ว่าตนเองคงต้องกลายเป็นหมาหัวเน่าในอนาคต
ในช่วงบ่ายน้องเทียนที่หลับมาตลอดการเดินทางถึงบ้านแล้วก็แสนคึกคักวิ่งเล่นซนไปมาให้คนเจ็บได้หัวเราะพอชื่นใจวิ่งเล่นเหนื่อยแล้วก็วิ่งมาให้เฟื่องฟ้ากอดที ให้คุณหญิงกอดทีแล้วก็ไปวิ่งเล่นต่อ เฟื่องฟ้าจะลุกมาเข้าห้องน้ำแล้วน้องเทียนก็
