มือที่จับโทรศัพท์อยู่วางมันลงแล้วหยิบขึ้นมาใหม่อยู่ถึงสี่ครั้งเพราะตัดสินใจไม่ตกว่าจะทำอย่างไรไงต่อ สุดท้ายเธอก็นึกถึงใครคนหนึ่ง แม้ว่าตอนนี้จะไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมแต่ก็นึกถึงสิ่งที่เขาเคยบอกว่าเธอสามารถคุยกับเขาได้เสมอ เธอต่อสายหาหมอพีทเพื่อที่ถามเรื่องราวของมุกปรินทร์และอาชว์ถึงรายละเอียดที่มากกว่านี้... เธอพร้อมที่จะรับฟังจากเขาอย่างไม่ตะขิดตะขวงใจ แทนที่จะเลือกพูดกับอาชว์
“ฮัลโหล สวัสดีครับฟ้า”
“สวัสดีค่ะหมอพีท ฟ้าถามหน่อยนะคะตอนนี้หมอพีทอยู่อุดรหรือเปล่าคะ”
“ใช่ครับ ผมกลับมาแล้ว ฟ้ามีอะไรหรือเปล่าถ้าอยู่อุดรผมไปหาได้นะว่างพอดี”
“หมอพีทเดาเก่งค่ะ” หญิงสาวพยายามกลั้นเสียงสะอื้นแล้วพูดกับหมอหนุ่ม... “ถ้าคุณหมอว่าฟ้ารบกวนมารับฟ้าที่บ้านได้ไหมคะ ฟ้ามีเรื่องสำคัญจะถามหมอพีทเกี่ยวกับคุณอาชว์”
“ได้ครับฟ้า ไม่มีปัญหาผมอยู่แถวนี้พอดีไม่เกินห้านาทีถึงครับ”
หมอหนุ่มบอกเช่นนั้นแล้วเฟื่องฟ้าจึ
