มือของอาชว์เหมือนมีเวทย์มนตร์ที่แตะต้องเธอส่วนไหนก็ดูเหมือนเธอจะเห่อร้อนเหมือนโดนไฟลามเลียตรงส่วนนั้น ตอนนี้มือหนาของเขากอบกุมสะโพกเธอสองข้าง ก่อนที่ใบหน้าของเขาจะเลื่อนต่ำลงจนถึงรอยแยกระหว่างเรียวขาของหญิงสาว...
“คุณอาชว์” เสียงเรียกชื่อผะแผ่วอาชว์แทบไม่ได้ฟัง เพราะมัวเมาลุ่มหลงในร่างหอมหวานที่เขาจะไม่ปล่อยโอกาสในการใกล้ชิดครั้งนี้ให้หลุดลอย ไม่อย่างนั้นเฟื่องฟ้าคงไม่มีวันชินที่เขาได้เป็นสามีของเธอแน่ๆ
เมื่อเธออยู่ตรงหน้าเขาจะสร้างความทรงจำให้เธอ ชนิดที่จะปรนเปรอให้เธอไม่ต้องนึกถึงหน้าใครอื่นนอกจากเขา...
เรียวปากของอาชว์ประกบกับความฉ่ำหวานอบอิ่ม กลีบกุหลาบสีชมพูยังเต่งตูมไม่ได้เบ่งบาน นิ้วมือแข็งกระด่างของเขาแตะต้องอย่างแผ่วเบาเพื่อเปิดทางสายน้ำค้างฉ่ำหวานกระนั้นร่างบางยังผวาเฮือกเมื่อนิ้วมือร้อนๆ ของเขาแตะต้องส่วนอ่อนไหวของเธอ
“อืม...” เสียงผะแผ่วจากลำคอเอ่ยขึ้นเบาๆ เมื่อเรียวปากอุ่น
