ภาพของเฟื่องฟ้าที่ทำแผลให้แล้วกอดและลูบหัวน้องเทียนอยู่ในสายตาคุณหญิงสร้อยระย้าที่เพิ่งกลับมาจากฮ่องกง ปิยวดีผู้มาส่งคุณหญิงก็เห็นภาพเหล่านั้นด้วยเช่นกัน...
“สองคนนั้นคงไม่ใช่แม่ลูกกันหรอกนะคะคุณหญิงป้า”
“ป้าก็เคยสงสัย เด็กนั่นหน้าเหมือนตาอาชว์ แต่ถามย้ำหลายครั้งแล้วตาอาชว์บอกว่าเป็นลูกเพื่อน... ลูกของป้าไม่เคยโกหกป้า แต่ก็สงสัยที่มาที่ไปของเด็กนี่อยู่เหมือนกัน”
“ปุ๋ยเองก็เกรงๆ อยู่... เห็นแบบนี้แล้วก็คิดว่าถ้าเขาเป็นแม่ลูกกันแล้วเป็นครอบครัวของคุณอาชว์ ปุ๋ยคงต้องหลีกทางไม่เข้าไปยื้อแย่งให้ครอบครัวเขาแตกแยก”
“อุ้ย หนูปุ๋ยอย่าพูดอย่างนั้นสิลูก ป้ายืนยันว่าไม่ใช่อย่างที่หนูคิดแน่นอน” นางรีบจับมือปลอบหญิงสาวที่หน้าสลดลงไปในยามที่พูดจา “ป้าจะพูดกับผู้หญิงคนนั้นในวันนี้ล่ะจ้ะ” บอกอย่างหมายมาด... นางอุตส่าห์เดินสายไปขอพรทั่วฮ่องกงให้ลูกชายตาสว่างและได้คู่ครองที่ดีให้ชีวิตเขาได้เจริญรุ่งเรือ
