หลังจากที่ครอบครัวของนาเดียร์และครามกลับไปพักที่บ้านใหญ่ของคราม ปล่อยให้คุณพ่อและคุณแม่มือใหม่อยู่ ภายในห้องพักฟื้นโดยมีลูกน้อยที่กำลังดูดนมจากเต้าของคุณแม่มือใหม่
“ดูด เบา ๆ สิ!! คิน นั้นของป๊านะ” เสียงบ่นพึมพำของครามที่นั่งเกาะขอบเตียงนั่งดูลูกน้องดูดนมของนาเดียร์ แก้มป่องกระเพื่อมตามแรงดูดของลูกน้อย
“เฮีย นี่ลูกนะ ห่วงไปได้” นาเดียร์ที่นั่งค้อนครามอยู่บนเตียง ถึงกับส่ายหน้าเอื้อมกับคุณพ่อลูกหนึ่ง
“อยากกินแบบลูกบ้าง”
“เฮีย ไปนอนพักเลยไป” ใบหน้าเห่อร้อนขึ้นเนื่องจากสายตาของครามที่จับจ้องมาที่หน้าอกตู้มของเธออย่างเปิดเผย
“เฮียยังไม่ง่วงครับ” ตอนนี้เป็นเวลาตีสามที่ลูกน้อยร้องลั่นห้องพัก ทำให้คุณพ่อและคุณแม่ป้ายแดงถึงกับสะดุ้งตื่นเพราะเสียงของลูกน้อย
“ตาจะปิดแล้วเนี้ย ไม่ง่วงเลยเนอะ ไปนอนเถอะค่ะ เดี๋ยวให้นมลูกเสร็จเดียร์ก็จะนอนเหมือนกัน”
“ครับ” เพราะทนความง่วงบวกกับความเพลียไม่ไหวทำให
