“เป็นอะไรเดียร์ เล่าให้พวกเราฟังได้นะ” ค่ำคืนที่สองของการมาพักผ่อนที่ทะเลของกลุ่มของนาเดียร์ สายลมอ่อนพัดผ่านเข้ามาภายในห้องพักที่ติดทะเลของทั้งสี่สาวที่ตอนนี้กำลังนั่งดื่มกันอยู่ที่ระเบียงของห้องพัก การมาเที่ยวครั้งนี้ทำให้พวกเธอผ่อนคลายกว่าที่คิด
“.......” นาเดียร์ไม่ได้ตอบอะไรออกไป ใบหน้าสวยฉุดเล็กน้อยเมื่อเจอคำถามของเพื่อนทั้งสามคนที่ดูจะเป็นห่วงเธอไม่น้อย ความอึดอัดที่อยู่ภายในใจของนาเดียร์
“งั้นแกไม่พร้อมหรือไม่อยากเล่าไม่เป็นไรนะเว้ย พวกฉันไม่ได้บังคับก็แค่เห็นแกดูเหม่อบ่อย ๆ” นาเดียร์สัมผัสได้ถึงน้ำเสียงที่เป็นห่วงของเพื่อนทั้งสาม เพียงแค่รู้จักและสนิทกันไม่นานแต่นาเดียร์กลับรู้สึกถึงความหวังดีและเป็นห่วงจากเพื่อนทั้งสาม
“ฉันจะเล่าเรื่องหนึ่งให้พวกแกฟัง”
“ฉันแต่งงานแล้ว”
“ห๊า/แต่งงานแล้ว/เชี้ย” เสียงอุทานอย่างพร้อมเพรียงบวกกับใบหน้าของทั้งสามตกใจไม่น้อยกับคำพูดของนาเดียร์
“ฉ
