หลังจากฟังแผนการณ์ของซือซือไป ทุกคนต่างก็นิ่งงัน ไม่คิดว่าสตรีตัวแค่นี้จะมีแผนร้ายกาจมากมายนัก แม้แต่เฟิงซีก็ยังนั่งฟังพร้อมกับกะพริบตาถี่
ซือซือกวาดตามองบุรุษที่รายล้อมตนก่อนจะยิ้มแหย เพราะสีหน้าทุกคนดูประหลาดใจมาก
“มีอะไรหรือ ไยพวกพี่ถึงมองข้าเช่นนี้” ถามแล้วก็เกาหัว เมื่อเห็นสายตาทหารบางคนที่เอาแต่จ้องนาง
“เราแค่แปลกใจ เจ้าคิดแผนการณ์เช่นนี้ได้อย่างไร” เป็นเฟิงซีที่เอ่ยถามให้ทุกคนหายข้องใจ
“ศึกษามาจากบันทึก” บอกเพียงเท่านั้น เพราะยามนี้ไม่ได้มีแค่กลุ่มคนสนิทสองพี่น้องอยู่ด้วย ยังมีทหารนับสิบที่ต่างก็มานั่งฟังแผนการณ์ เฟิงซีจึงพอจะมองออก
“เช่นนั้นก็เอาตามนี้ เรามีแผนสำรองแล้วที่เหลือก็แค่เร่งเดินทางไปให้ถึงก่อนพวกมัน กินเสร็จก็ไปพักผ่อนกันเลย วันพรุ่งเราต้องเดินทางกันแต่เช้า”
หัวหน้าและระดับนายกองเริ่มแยกย้ายกัน แต่สายตาก็ยังคงสนใจสตรีตัวน้อยที่วางแผนได้คล่องแคล่ว เสียงพูดคุยถึงนาง
