เฟิงซีเดินจูงมือคนน้องไปที่เรือนด้านหลัง โดยมีน้องชายและคนสนิทเดินตาม ไม่นานนักก็แยกย้ายไปยังเรือนของตน โดยไม่ทันสังเกตว่ามารดายืนแอบฟังอยู่ที่มุมเรือนนานแล้ว ก่อนจะพากันออกมาหารือกับแม่นมในสวน
“นายหญิงเชื่อเรื่องที่คุณชายรองบอกหรือไม่เจ้าคะ” แม่นมเอ่ยถาม ก่อนจะประคองกันไปนั่งในศาลา ทว่าผู้เป็นนายกลับขืนตัวเอาไว้ แล้วหันกลับไปยังเรือนพักของตน มุ่งหน้าเข้าไปในห้องตำรา
กู้ฮูหยินใช้เวลาอยู่สักพัก แม่นมกุ้ยก็เรียกสาวใช้มาดูแลนายแทนตน ส่วนนางก็ออกจากจวน ผ่านไปเกือบชั่วยามก็กลับมา ก็ถึงเวลาอาหารแล้ว
“เรียบร้อยดีหรือไม่” ผู้เป็นนายเอ่ยถามทันทีเมื่อบ่าวรับใช้คนสนิทกลับมาถึง ยามนี้นางนั่งอยู่ในห้องทานอาหารผู้เดียว เพราะบุตรทั้งสองยังไม่ออกมา
“เจ้าค่ะ” ตอบเพียงเท่านั้นนางก็ขยับมายืนข้างผู้เป็นนาย เพราะคุณชายทั้งสองมาถึงแล้ว
“ท่านแม่ลูกคงอยู่ได้ไม่นาน ซือซือยังไม่คุ้นชินกับที่นี่ ลูกไม่อยากปล่อย
