อธิปจุมพิตหน้าผากนูนเกลี้ยงของชัชญาบางเบา หลังจากที่เธอหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อน แม้อยากนอนกกกอดเธออยู่บนเตียงอุ่นๆ แต่เพราะภารกิจของเขาค้ำคออยู่จึงทำดั่งใจคิดไม่ได้
ชายหนุ่มแทบไม่อยากห่าง เขามองเธออย่างตัดใจครั้งแล้วครั้งเล่า ให้ตายเถอะ! เขาอยากจะอยู่กับเธออย่างลืมวันลืมคืน ลืมว่าตัวเองมีภารกิจบ้าบออะไรอยู่
ริมฝีปากร้อนหนาสัมผัสไปตามเรือนร่างเปลือยเปล่าที่อยู่ภายใต้ผ้าห่มผืนหนาอบอุ่น เขาวกกลับมาปล้นจูบเธออีกครั้ง แล้วตัดใจเป็นครั้งสุดท้าย
ร่างสูงเพรียวแข็งแกร่งย่องออกมาจากเรือนดอกไม้อย่างระมัดระวัง จุดนัดพบของเขากับลูกน้องคนสนิทอยู่ไม่ไกลจากสุสานของสุพิชชา... มารดาของชัชญานัก เพราะที่นี่เป็นเขตหวงห้ามจึงไม่มีใครเข้ามายุ่งวุ่นวาย อีกทั้งยังเป็นคำสั่งของชาญ ที่ได้ทำตามคำขอของบุตรสาวเอาไว้
ทุกคนกลัวชัชญาจะอาละวาด ฤทธิ์เธอเยอะหากโมโห ดังนั้นจึงไม่มีใครกล้าขัดคำสั่งเข้ามายุ่งวุ่นวายให้บุตร
