ตกหลุมรักคุณพ่อสุดหล่อ
ตอน กอดหนูไว้นานๆ
วันนี้นิชาต้องไปออกค่ายกับเพื่อนๆในคณะโดยมีน้ำกับฝนไปด้วยเช่นกัน เพื่อเข้าไปช่วยทาสีอาคารเรียนน้องๆในถิ่นธุระกันดารเป็นเวลาสองวันสองคืน
นิชาก็เลยตื่นมาแพ็คของตั้งแต่เช้ามืดใส่เป้สะพายแล้วเข้าครัวไปทำอาหารเช้า
"พ่อคะ หนูไม่อยากไปเลย" นิชาหน้างอและยืนกอดเอวศิลาอยู่ในครัว
"ไปสิจ๊ะ หนูจะได้ไปเรียนรู้โลกกว้างไง" ศิลาบอกแล้วเอาฝ่ามือที่หนาใหญ่ประกบแก้มเย็นๆแล้วดึงหน้าเรียวขาวของนิชามาแนบอกเขา
"แต่หนูคงคิดถึงพ่อเเย่เลย" นิชาอ้อนศิลาด้วยน้ำเสียงอ่อยและสีหน้าหงอยๆ
"หนูโตเป็นผู้ใหญ่แล้วนะสวยด้วย ดีแล้วนี่นาหนูกับเพื่อนๆจะได้ไปช่วยน้องๆที่ด้อยโอกาส" ศิลาลูบหัวนิชาที่สูงเพียงไหล่ของเขา
"จะบอกว่าหนูเป็นเด็กไม่ยอมโตหรือคะ" นิชาเงยหน้าที่เรียวเล็กงามงอนขึ้นมามองค้อนใส่หน้าที่หล่อหลาคมเข้มของศิลาและดวงตาแดงก่ำ
"ไม่ใช่จ้ะ หนูอย่าคิดไปเองสิ" ศิลาบอกแล้วก้มหน
