โจชัวคิดไปอย่างโมโหก่อนจะรีบเดินตรงเข้าไปหาเธอและช่างภาพคนนั้นทันที ส่วนปิยวดีที่กำลังเลือกรูปอยู่ก็เอนตัวไปใกล้กับกันทชัยแล้วพูดคุยกับเขาอย่างเป็นกันเองตามประสาคนที่สนิทกัน โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าโจชัวนั้นกำลังเดินทหน้ายักษ์เข้ามาหาเธอ
“ไปกันได้แล้วปิ่น….หมดเวลาที่คุณจะมานั่งหัวเราะกับผู้ชายคนอื่นแล้ว” โจชัวพูดออกไปด้วยเสียงเข้ม พร้อมกับมองหน้าของปิยวดีแบบดุๆ ก่อนจะแลสายตาไปมองกันทชัยแบบไม่พอใจที่มันมาใกล้ชิดกับผู้หญิงของเขา
กันทชัยเห็นสีหน้าและคำพูดของโจชัวแล้วก็รู้เลยว่าโจชัวนั้นกำลังหึงหวงปิยวดีกับเขาอย่างแน่นอน เขาจึงหันไปมองปิยวดีแต่เธอก็หน้ามายิ้มให้เขาก่อนจะพยักหน้าให้ เขาจึงพยักหน้าตอบแล้วยิ้มส่งกลับไป แล้วปล่อยให้เธออธิบายกับสามีของเธอเอง
“ฉันยังคุยงานกับคุณกันเขาไม่เสร็จ คุณกลับไปก่อนเถอะค่ะคุณโจชัว เดี๋ยวฉันเสร็จธุระตรงนี้แล้วฉันจะตามไป….” ปิยวดีพูดบอกไปแล้วก็ทำหน้านิ่งๆออกไป
