ตอนที่ 29
มุกระวีเตรียมอุปกรณ์มาอาบน้ำที่ห้องภูริภัทรตามคำสั่ง จนเวลาผ่านไปได้สักพัก ประตูห้องน้ำก็ค่อย ๆ เปิดออก เหมือนกลัวว่าเขาจะได้ยิน หยดน้ำเกาะอยู่ลาดไหล่ของหล่อน ส่องแสงสะท้อนวับแวมน้อย ๆ เมื่อกระทบกับแสงโคมไฟที่เปิดทิ้งเอาไว้ข้างเตียง ขาทั้งสองข้างของมุกระวี ไม่อาจจะขยับออกจากที่ได้
ภูริภัทรที่เห็นจึงรีบก้าวเข้ามาหา สายตาของเขามองตั้งแต่ศีรษะของหล่อนจนจรดปลายเท้า แต่ไม่ใช่การดูถูก แต่หากเป็นสายตาที่ทำให้แก้มของมุกระวีกลายเป็นสีแดงขึ้นทันที
“อาบน้ำนานจัง วันหลังอาบพร้อมกันนะ พี่ขี้เกียจรอ”
“ค่ะ เอ้ย!!! วันหลังมุกจะอาบให้เร็วกว่านี้ค่ะ”
“มานั่งตรงนี้สิ!!!” เขาทรุดลงนั่งที่เตียง และพยักหน้าเรียกเด็กสาวที่เอาแต่งุนงง
“มานี่สิ เร็ว!...มานั่งนี่ก่อน”
“เดี๋ยว...มุกขอเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะคะ” เด็กสาวอึกอักไม่แน่ใจ ยิ่งเมื่อน้ำเสียงของเขาเข้มจัดมุกระวีก็แทบเข่าทรุด
“ไม่ต้อง!!!...
