"เมื่อเช้าผมรีบแต่พอลงมาแล้วไม่เจอ ก็คิดว่าคุณหลอกใช้แล้วหนีอีก แต่ตอนนี้ผมไม่โกรธแล้วเพราะรู้แล้วว่าคุณเข้าใจผิด คนอย่างผมไม่เคยมีวันไนท์กับใคร ส่วนใหญ่มักจะหลาย ๆ ไนท์"
ปวีนากะพริบตาปริบ ๆ ในหัวเริ่มมีคำถาม "แล้วตกลงว่าหลาย ๆ ไนท์ นี่มันกี่ไนท์กันแน่คะ"
"ก็ไม่รู้ บอกแล้วไงว่าเรื่อย ๆ จนกว่าผมจะเบื่อ"
"แล้วจนกว่าคุณพีร์จะเบื่อนี่มันกี่วันคะ ปุ่นจะได้วางแผนถูก"
"ไม่รู้สิ ผมไม่ใช่คนที่เบื่ออะไรง่าย ๆ ซะด้วย" พีร์บอกด้วยสีหน้าจริงจัง คล้ายจะพูดให้เคลียร์
"..." แต่หารู้ไม่ว่าปวีนาช็อกสุด ๆ จนพูดไม่ออกไปแล้ว เพราะดูเหมือนมันจะไม่จบง่าย ๆ สิ่งที่เธอคิดว่าควบคุมได้ อาจจะไม่เป็นอย่างนั้นอีกต่อไปแล้ว!
คนของพีร์กลับมาพร้อมกับชายฉกรรจ์สองคนที่โดนซัดอ่วม ปวีนาหัวใจเต้นตุบ ๆ เมื่อคิดว่าสถานการณ์มันเลวร้ายกว่าที่คิด
"รออยู่ในนี้ เดี๋ยวผมไปจัดการให้เอง"
หญิงสาวหายใจไม่ทั่วท้องเลยเมื่อเห็นพีร์เปิ
