ตื้อรักมาเฟียเย็นชา

หล่อจริง

เมเบลและกลุ่มเพื่อนของเธอพากันดื่มไปสักพักหนึ่ง หญิงสาวตัวเล็กก็รู้สึกอยากเข้าห้องน้ำขึ้นมา เธอจึงหันไปบอกเพื่อนสาวของเธอที่นั่งดื่มอยู่ข้างกัน

“ อิงเดี๋ยวฉันมานะขอไปเข้าห้องน้ำก่อน ” เนเบลพูดกับเพื่อนรักของเธอและคนตัวเล็กก็ลุกจากเก้าอี้ที่นั่งเดินไปเข้าห้องน้ำทันที

“ ทำไมคนเยอะอย่างนี้เนี่ย ” หญิงสาวร่างเล็กเดินมาถึงห้องน้ำที่อยู่ทางโซนด้านซ้ายของผับเธอก็พบกับผู้คนมากมายที่กำลังรอเข้าห้องน้ำทำให้เธอเลือกที่จะเดินขึ้นมายังชั้นบน ที่เป็นโซนวีวีไอพี เพราะชั้นนี้เรียกได้ว่าจองยากมากและก็เป็นส่วนตัวที่สุด

“ เมื่อไหร่จะจองฉันสักทีนะ ” เธอมองไปโดยรอบก็เห็นว่าฉันนี้เป็นส่วนตัวมากแต่เธอเองถึงแม้จะมีเงินมากมายก็ไม่สามารถจองฉันนี้ได้สักทีจึงทำให้ เนเบลและกลุ่มเพื่อนของเธอมาเที่ยวที่นี่ได้แต่โซนวีไอพีเท่านั้น

หญิงสาวตัวเล็กใบหน้าสวยคมเดินไปทำธุระของตัวเองจนกระทั่งเสร็จเธอก็เดินออกมาแต่แล้วก็พบกับชายหนุ่มคนนั้นที่เธอเห็นเพียงด้านหลังของเขาเธอจำได้ดีเค้าเดินผ่านหน้าเธอไปความหล่อดูดีของเขาทำให้เธอถึงกับต้องมองเหลียวหลังตามไปเลย

“ หล่อจริงด้วยแต่ทำไมนะรู้สึกถึงความน่ากลัวยังไงก็ไม่รู้ ” เสียงหวานพูดกับตัวเองเพียงแค่เธอเห็นเขาแป๊บเดียวเธอก็รับรู้ได้ถึงความอันตรายที่ออกมาจากตัวของเขา

แต่ด้วยความอยากรู้ของเนเบลว่าเขาจะหล่อและดูดีขนาดไหนทำให้คนตัวเล็กเดินตามชายหนุ่มร่างสูงคนนี้ไปซึ่งเธอเดินตามซอกเล็กๆที่แสงสว่างสลัวเธอเดินไปตามทางจนกระทั่งเห็นแผ่นหลังของเขา

“ เธอตามฉันมาทำไม ” น้ำเสียงทุ้มบนน่ากลัวของผู้ชายคนนี้พูดกับผู้หญิงที่เดินตามเขามา ด้วยความที่ เบสตั้น ได้ฝึกอะไรแบบนี้มาก่อนถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้กลัวเธอทำร้ายเขาแต่อย่างใดเพราะสำหรับเขาแล้วผู้หญิงตัวเล็กเล็กอย่างเธอไม่สามารถทำอะไรเขาได้แต่ที่เขาอยากรู้เพราะเขาสัมผัสได้ถึงการก้าวเดินตามเขามาจากผู้หญิงคนนี้

“ อุ๊ย โดนจับได้สะระ ” เธออุตส่าห์เดินตามเขามาเงียบเงียบทำไมนะผู้ชายคนนี้ถึงได้รู้ว่าเธอแอบเดินตามเขามาเนเบลก็ไม่โกหกเขาว่าเธอไม่ได้ตามเขามาคนตัวเล็กกับพูดเฉไฉไปอีกอย่าง คำพูดของหญิงสาวทำให้มาเฟียหนุ่มถึงกับต้องหันมามองใบหน้าของเธอ

“ สวยว่ะ ” ถึงแม้ว่าเบสตันจะมองใบหน้าสวยหวานของผู้หญิงตัวเล็กตรงหน้าเขาไม่ชัดแต่เขาก็จำเธอได้เพราะเธอคือผู้หญิงคนที่เพื่อนของเขาชี้ให้ดูว่าเธอคือสเปคของเขาพอได้เห็นหน้ากันตรงๆแบบนี้ทำให้ เบสตั้นต้องพูดคำนี้ในใจของตัวเอง แต่ด้วยลูกของเขาที่คงความนิ่งและเย็นชาทำให้มาเฟียหนุ่มถามเธอออกมาอีกครั้ง

“ เธอตามฉันมาทำไม ” เขาจ้องที่ใบหน้าสวยหวานของคนตัวเล็กพร้อมกับถามคำถามนี้

“ ก็ไม่ทำไมหรอกค่ะแค่อยากเห็นหน้า พอดีว่าฉันเห็นข้างหลังคุณแล้วรู้สึกว่าหล่อก็เลยอยากเห็นหน้าชัดๆ ” เพราะเธอมีนิสัยเป็นคนตรงๆ รู้สึกยังไงก็พูดตามตรงเลยทำให้เธอกล้าพูดคำนี้กลับคนตรงหน้า

“ ผู้หญิงอะไรวะไม่อ้อมค้อมเลย ” เบสตั้นถึงกับต้องพูดคำนี้ในใจของตัวเองอีกครั้ง ใครจะไปคิดว่าผู้หญิงสวยหวานคนเซ็กซี่อย่างคนตรงหน้าจะไม่คีบลุกของตัวเองเลย

“ แล้วเห็นชัดพอหรือยัง ” ในเมื่อเธอกล้าพูดกับเขาออกมาตรงแบบนี้เค้าเองก็จะไม่อ้อมค้อมก็จะพูดกับเธอตรงๆ เหมือนกัน

“ ไม่ชัดเท่าไหร่ค่ะแสงไฟมันไม่ชัดพอ ” ก็จริงตามที่คนตัวเล็กพูดเพราะตรงนี้แสงไฟที่ส่องสว่างมามันไม่ชัดพอที่จะเห็นใบหน้าของเขา

ว้ายยย!!!

“ ทำอะไรของคุณเนี่ย ”

จบคำพูดของคนตัวเล็กยังไม่ทันที่เธอจะได้พูดอะไรต่อเลยเธอก็ถูกชายหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหล่าคนนี้กระชากแขนจนเธอเซมา จนใบหน้าสวยหวานของเธอแนบไปที่หน้าอกของเขา ด้วยความ โมโหคนตัวเล็กจึงเงยมองหน้าเขาอย่างต้องการเอาเรื่อง แต่แล้วพอครั้งนี้เธอเห็นใบหน้าของเขาชัดเจนทำให้คนที่พูดจะเอาเรื่องเขาในตอนแรกถึงกับเงียบ และตะลึงไปทันที

“ หึ ทำไมถึงกับพูดไม่ออกเลยหรอ ทีนี้เห็นชัดพอหรือยังถ้ายังไม่ชัดอีกฉันว่าเราน่าจะไปต่อกันนะ ”

ผมมองใบหน้าของคนตัวเล็กต้องบอกเลยว่ายิ่งเราใกล้กันมากขนาดนี้ความหอมที่ออกมาจากตัวของเธอนั้นส่งกลิ่นมาแตะจมูกของของผมมันทำให้ผมอยากก้มลงไปเพื่อ ดมกลิ่นหอมหวานจากตัวเธอสักครั้ง

“ ปล่อย ” ที่เธอต้องบอกแบบนี้เพราะว่าตอนนี้เธอกำลังอยู่ในอ้อมแขนของผู้ชายร่างสูงใหญ่ใบหน้าหล่อคนนี้และดูเหมือนว่าเขากำลังจะโอบกอดเธอแน่นมากกว่าเดิม

“ เธอคิดว่าฉันจะปล่อยเธอไปง่ายๆ แบบนี้หรอ ” ในเมื่อเธอเดินตามเขามาเองไม่ว่าจุดประสงค์ของเธอคืออะไรก็ตามแต่ตอนนี้เธอต้องมาเป็นที่ระบายของเขาในคืนนี้ เพราะความหอมของเธอทำให้เขาอยากที่จะสัมผัสมัน

“ ปล่อยจะพาไปไหนบ่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ ” เสียงหวานของคนตัวเล็กพูดกับอีกคนที่จูงแขนเธอเดินมาตามซอกมุมหนึ่งและดูเหมือนว่า ยิ่งเธอเดินตามเขามามากเท่าไหร่มันก็ยิ่งน่ากลัวมากเท่านั้นเธอพยายามแกะมือหนาของเขาที่กำข้อมือเล็กของเธอไว้แน่นจนกระทั่งเธอเกือบจะล้มเพราะไม่ได้มองทางแต่โชคดีที่อีกคนหนึ่งหันมารับเธอเอาไว้ได้ทัน

“ เดินดีๆ ” น้ำเสียงทุ้มต่ำบอกกับหญิงสาว และเขาก็พาเธอเดินมาอีกจนกระทั่งถึงห้องพักที่อยู่ด้านบนสุดของคาสิโนซึ่งมันก็คือห้องที่ไว้สำหรับพักผ่อนของกลุ่มพวกเขาเวลาที่ใครไม่อยากกลับนั่นเอง

เบสตั้น พาคนตัวเล็กเปิดประตูห้องเข้ามาโดยที่ภายในห้องนี้นั้นมืดมากเพราะยังไม่ได้เปิดเปิดไฟให้ส่องแสงสว่าง มาเฟียหนุ่มหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองและส่งข้อความไปหากลุ่มเพื่อนของเขา เพื่อไม่ให้พวกนั้นขึ้นมารบกวนเขาที่ห้องนี้ หลังจากที่เขาจัดการส่งข้อความหากลุ่มเพื่อนแล้ว เบสตั้นก็เอื้อมมือไปเปิดที่สวิตช์ไฟทันทีทำให้เธอและเขาได้เห็นใบหน้ากันชัดๆ

คนสวยตรงหน้าผมจากที่ผมมองเธอในตอนแรกแล้วว่าเธอตรงสเป็คผมมากแล้วพอมาเห็นแบบนี้ต้อง บอกเลยว่าเธอสวยเป็นอย่างมากทำให้ผมแทบไม่อยากละสายตาจากเธอเลย

“ นี่นายพาฉันมาที่นี่ทำไม ” จากที่ตอนแรกหญิงสาวตัวเล็กมีอาการมึนเมาอยู่บ้างพอมาเจอเหตุการณ์แบบนี้และเหมือนเธอจะโดนคนตรงหน้าจู่โจมพาตัวเธอมาแบบนี้ทำให้เธอถึงกับอารมณ์เสียและโมโหมากกว่าเดิมเธอจ้องใบหน้ารอของเขาอย่างเอาเรื่อง

“ ก็เธออยากเห็นหน้าฉันชัดๆ ฉันก็เลยพาเธอมาเธอจะได้เห็นฉันชัดทั้งตัว ”