เมื่อติณภพออกมาจากห้องน้ำก็ไม่พบหญิงสาวแล้ว จึงรีบแต่งตัวและออกไปทำงานเพราะตอนนี้ก็เกือบจะสายแล้ว เมื่อมาถึงที่ทำงานก็พบหญิงสาวทำหน้าบึ้งตึงไม่ยิ้มใส่เขา
“กาแฟดำ กับคุกกี้ค่ะ” ถึงหญิงสาวจะไม่พอใจเพียงใดก็ต้องทำหน้าที่ของตนเองทุกวัน อย่างเสิร์ฟกาแฟและขนมให้กับติณภพ
“หนีมาก่อนทำไม??” ชายหนุ่มเริ่มต้นบทสนทนาเรื่องของเมื่อเช้าที่ยังไม่เคลียร์
“ก็คุณรังแกหนู”
“รังแก?? ตรงไหน??”
“คุณยังจะมาถามหนูอีก ก็คุณ..เออ..คุณ”
“มานี่สิ!!” ชายหนุ่มเรียกหญิงสาวเดินอ้อมมาหาเขาที่เก้าอี้ เธอจึงเดินเข้าไปหาชายหนุ่มอย่างว่าง่าย
“ว๊ายยยย!!” อยู่ดีดี ชายหนุ่มก็ดึงหญิงสาวลงมานั่งบนตักของเขา หญิงสาวตกใจจนล้มตัวลงไปนั่งลงที่ตักของชายหนุ่มอย่างง่ายดาย ชายหนุ่มคว้าตัวเธอเข้ามากอดและนำใบหน้าของเขาแนบกับใบหูของเธอ
“ผมรังแกคุณตรงไหนเหรอครับ?? หืมมมม”
“คะ คุณไม่ป้องกัน”
“หึหึ นึกว่าเรื่องอะไร”
“นี่คุณ มันเรื
