ตึกตัก!! ตึกตัก!! ตึกตัก!!
‘หรือว่าแขกคนสำคัญของคุณอาทิตย์ก็คือ..โมริ ใช่ต้องเป็นเธอแน่ๆ’
เขาค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆ ก็พบว่า เป็นเด็กน้อยผู้หญิงคนหนึ่งที่เดินมาหยุดอยู่ใกล้เขา และยืนมองเขาด้วยแววตาสงสัย
เมื่อเขาเห็นดังนั่นก็คิ้วขมวดชนกันและถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ แต่ทำไมกลิ่นหอมเหมือนโมริจัง
“เห้อ!!! นึกว่าจะเป็นหนูเสียอีก คงจะคิดถึงมากเกินไป” เขาพึมพำออกมา
“คุณลุงมานอนทำไมอยู่ตรงนี้เหรอคะ??” เด็กหญิงถามด้วยสงสัยและเอียงคอมองตาแป๋ว
“เออ..คือ..ลุงมานอนพักผ่อนนน่ะครับ” เขาเห็นเด็กหญิงมองเขาอย่างสงสัยก็นึกเอ็นดู
“แล้วหนูมาทำอะไรตรงนี้เหรอคะ??”
“หนูมาเดินเล่นค่ะ รอคุณพ่อกับคุณแม่เก็บกระเป๋าอยู่ตรงนู้น” เด็กหญิงชี้นิ้วมืออันน้อยๆ ไปยังวิลล่าที่อยู่ถัดไปจากของเขา
‘คงจะมาเที่ยวพักผ่อนสินะ แล้วทำไมถึงปล่อยให้เด็กตัวเล็กๆ เดินมาอยู่ตรงนี้คนเดียว’
“เดี๋ยวลุงไปส่งหนูดีไหมคะ อยู่ตรงนี้ค
