66

1519 คำ

“โปรแกรมที่ฉันเคยเขียนให้โรเจอร์เขาส่งมันเข้าประกวดและได้รับคัดเลือก ฉันต้องเดินทางไปรับรางวัล” “รางวัลนี้คงสำคัญกับเธอมากสินะ ขนาดยอมทิ้งหลานเอาไว้กับฉัน” “ฉันเป็นโปรแกรมเมอร์ เป็นคนคิดค้นพัฒนาซอฟแวร์ ก็เหมือนพวกศิลปิน ดารา นักร้อง นักเขียน เวลาจัดงานประกวดและได้รับรางวัลคนทำงานอย่างฉันก็ต้องตื่นเต้นเป็นธรรมดา” “อ่อ นึกว่าดีใจเพราะจะได้ไปนิวยอร์ก ถ้าเลือกได้ ถ้าไม่มีดิโน่เธอคงไปหาตำแหน่งงานดีๆ ทำในนิวยอร์กแล้วสินะ” เดวิดมองไปรอบๆ ไม่เห็นใครเพราะเจ้าแสบมีพยาบาลสาวมาขออุ้มไปเล่นเมื่อครู่ พวกเขาไม่เคยเห็นหมูใส่ชุดเอี๊ยมละมั้ง “ถ้าอยากทำงานไอที ตำแหน่งดีๆ บอกฉันสิ ฉันผลักดันให้เธอมีตำแหน่งได้นะ สูงมากด้วย” “คุณเดวิด” เดือนนาราไม่ชอบวิธีลัดแบบนี้ เธอจะไม่มีวันเอาเต้าไต่ไปสู่ความสำเร็จ ถ้าจะสำเร็จมันต้องเกิดจากสองมือของเธอเอง “อ่อ ฉันก็นึกว่าถนัดแต่ผลักฉันล้มบนที่นอน ผลักขึ้นตำแหน่งก็ได้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม