“ปล่อยฉันนะ คนบ้า คุณคิดว่าฉันจะให้อะไรคุณ”
“ให้อะไรก็เอาทั้งนั้นแหละ”
ดวงตาคู่คมมองเดือนนาราด้วยลำคอแห้งผาก บอกตัวเองว่า
‘ไม่ทนแล้ว เป็นผัวดีไม่ได้ เป็นผัวชั่วต่อละกัน’
เขาตั้งใจจะไม่แตะต้องเธออีก แต่ในที่สุดก็รู้ว่าเขาคงเสียคำพูดคืนนี้
“คุณเดวิด!” เสียงหวานของเดือนนาราดังขึ้น แต่ท่าทางเหม่อเลยเหมือนคิดอะไรอยู่ทำให้เธอยื่นมือไปตบที่แขนเขาเบาๆ แล้วต้องตกใจเมื่อเห็นเลือดกำเดาของไหลออกมา
“ว้าย! เลือดออก จมูกคุณไปโดนอะไรมา”
เดวิดยกมือขึ้นปาดเลือดกำเดาที่กำลังไหลลงมา
“ไม่เป็นไรหรอก แค่เลือดกำเดาไหล” เดวิดมองที่มือแล้วเห็นเลือดสดๆ เลอะเต็มไปหมด ยัยตัวเล็กนี่ร่ายมนตร์อะไรใส่เขา เล่นเอาเลือดกำเดาไหล
เขารีบเปิดประตูห้องแล้วเดินเข้าไปตั้งใจจะหาทิชชู่ แต่ตัวต้นเหตุที่ทำเขาเลือดกำเดาไหลพลุ่งพล่านยังอุตส่าห์ เดินตามมาอีก
ไม่รู้หรือไง เธอนั่นแหละทำฉันเลือดกำเดาไหล
เดือนนาราเห็นแล้วเป็นห่วงจ
