ตอนนี้ฉันกำลังเดินวนไปมาภายในห้องนอน ใจฉันมันกระวนกระวายมากจริงๆ ตอนนี้ ไม่รู้ว่าพี่เจ้าคุณทำไมถึงโดนพ่อกับแม่เรียกไปคุยแบบนั้น
ฉันส่งขอความไปบอกพี่เจ้าคุณแล้ว ว่าถ้าคุยกับพ่อแม่เสร็จแล้วให้มาหาฉันที่ห้อง แล้วก็เตือนว่าก่อนจะเข้ามาให้มองดูก่อนว่ามีคนเห็นหรือเปล่า
แกร็ก!!
เสียงประตูห้องเปิดออก ฉันรีบหันขวับไปมองประตูห้องทันที พอเห็นว่าเป็นพี่เจ้าคุณฉันก็รีบเดินตรงไปที่เขา
“ไม่มีใครเห็นว่าพี่เข้ามาใช่ไหม” ฉันถามเพื่อความสบายใจ
“อื้ม ไม่มี”
“พ่อกับแม่ยังไม่รู้เรื่องเราใช่ไหม พี่ไม่ได้บอกพ่อกับแม่ใช่ไหม” ฉันยิงคำถามเข้าประเด็นทันที
“ดูเธอจะกลัวพ่อกับแม่รู้มากเลยนะฝัน” พี่เจ้าคุณตอบพลางเดินไปนั่งบนเตียง
“ก็ใช่สิคะ หนูไม่อยากให้พ่อกับแม่รู้ สรุปท่านไม่รู้เรื่องของเราใช่ไหม” ฉันถามย้ำอีกครั้ง
“อื้ม ไม่รู้”
พอได้ยินแบบนั้นฉันก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก
“ทำไมต้องกลัวขนาดนั้น” พ
