นภัสสรมองตามร่างสูงที่เดินออกจากห้องนอนจนลับตา ภายในใจคิดว่าเขาคงไปนอนห้องอื่นต่อ ความหวังที่จะให้แม่ลูกไปทำบุญร่วมกันกลับต้องพังทลายเพราะการกระทำของเธอ
หญิงสาวเดินคอตกหน้าหงอยลงมาหน้าบ้าน วันนี้เธอทำบุญกับหญิงสองคนก็ได้
ทว่าต้องยกมือขึ้นมาขยี้ตาเพื่อความมั่นใจ เมื่อเห็นคณินกำลังรอตักบาตรพร้อมกับคุณหญิง รอยยิ้มหวานปรากฏบนหน้าสวยทันที เธอจึงเดินไปหยุดอยู่ข้างเขา
“ที่ฉันลงมาทำบุญเพราะคุณแม่หรอก ไม่ใช่เพราะเธออย่าสำคัญตัวเองผิดล่ะ”
“ค่ะ คุณคณิน…”
“ไปยืนห่างๆ ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธอ”
เมื่อได้ยินอย่างนั้น นภัสสรก็ก้าวเท้าห่างออกไปอย่างไม่รีรอ คุณหญิงพรวิมลเห็นดังนั้นก็จับตัวนภัสสรให้มายืนข้างลูกชายตัวเอง
“ภัสสร ไม่ต้องขยับไปไหนแล้ว อยู่ด้วยกันตรงนี้แหละ” คำสั่งของท่านถือเป็นที่สิ้นสุด ใครจะขัดไม่ได้แม้กระทั่งลูกชายหัวดื้อ
ไม่นานนักพระสงฆ์ก็เดินถือบาตรมาทางนี้พอดี คุณหญิงพรวิมล คณิน และลู
