26 เจ็บแขนแวะจึงแวะมาอ้อนขอมื้อเช้ากิน

1203 คำ

ภายในบ้านหลังใหญ่ย่านนิมมาน รุจิษยากลับมาจากบริษัทตัวเอง ก็เจอแม่บ้านนำชาดอกมะลิที่เธอชื่นชอบมาเสิร์ฟให้ ก่อนจะกระซิบเบาๆ ว่าคุณนภัสสรมารอพบ เอาแต่นั่งถอนหายใจในห้องรับแขกอยู่พักหนึ่งแล้ว รุจิษยาจึงรีบตรงไปหาเพื่อนและถามไถ่ทันที “ภัสสร มีเรื่องอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า” “รุจิ ฉันเจอคุณคณิน” “ห๊ะ! อะไรนะ” “ฉันเจอเขาจริงๆ…” สิ้นประโยคที่บอกว่าเจออดีตสามี รุจิษยาเบิกตากว้าง ยกมือทาบอกด้วยความตกใจ ที่ยิ่งไปกว่านั้นนภัสสรเล่าให้ฟังว่าตอนที่เจอกับเขาเธอถูกล้วงกระเป๋าพอดี แล้วคณินไปช่วยไว้ยิ่งทำให้รุจิษยาอึ้งแล้วอึ้งอีก ดูท่าทางโชคชะตาของนภัสสรจะหลีกหนีนายคนนี้ไม่พ้น “แค่ฉันเจอคุณฐากูรก็ว่าบังเอิญมากแล้วนะ แต่นี่เธอเจอคุณคณินเลย!” “ฉันโกหกไปแล้วเด็กหญิงสองคนที่เขาที่เจอร้านเป็นลูกของตะวัน แต่เขาไม่เชื่อ เขาก็ดูมั่นใจด้วยนะว่าน้องขวัญกับน้องขิมคือลูกของเขา” ไม่เชื่อก็ไม่แปลกเพราะเจ้าก้อนทั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม