แฝดร้าย พ่ายรัก

ยิ้ม

เจย์โน่Talk

วันต่อมา..

วันนี้ผมมีเรียนเช้า และกำลังขับรถไปเรียน เรื่องเมื่อคืนผมโคตรดีใจ ในที่สุดผมก็ได้เธอมาอยู่ในสถานะที่ผมต้องการจนได้

แต่สิ่งที่ยังงงอยู่ก็คือ เธอแม่งไม่เอาเงินผม เท่าที่ผมสืบมาก็คือบ้านเธอไม่ค่อยมีเงิน เธอต้องทำงานส่งตัวเองเรียน แล้วก็ส่งน้องเรียนอีก ครั้งแรกที่ผมเจอเรื่องแบบนี้เลยนะ เอาจริงๆผมให้เธอเยอะกว่าทุกคนที่ผมมีความสัมพันธ์ด้วยตอนนี้อีก แต่เธอแม่งไม่เอา

ว่าแล้วก็โทรหาหน่อยดีกว่า จะดูว่าตื่นยัง ผมยกโทรศัพท์มากดโทรขณะขับรถแต่มือก็ยังไปปุ่มเฟสไทม์

(ใครคะ) เธอกดรับแล้วเอาใส่หู

"มันเป็นเฟสไทม์ เอาไปใส่หูทำไม"

"นายเองหรอ โทรมาทำไมแต่เช้า ไม่รู้หรอว่ามันเป็นเวลาพักผ่อนของฉัน" ไรเฟิร์นเอาโทรศัพท์วางตรงหน้า ตาไม่ลืม แต่ปากด่าไม่หยุด

"เดี๋ยวนะ ทำไมเขาเธออยู่ชุดนักศึกษา อาบน้ำแล้วไปนอนต่อหรอ แต่ไม่น่าใช่เธอไม่ได้อาบน้ำใช่ปะ"

(อย่ามาเยอะรำคาญ ฉันจะอาบไม่อาบมันก็เรื่องของฉัน ฉันนอนคนเดียว"

"ฉันก็นอนคนเดียวยังอาบเลย นี่ถ้ามานอนกับฉัน ฉันไม่ให้นอนนะ"

(เรื่องของนาย) ดูเธอไม่สนกับคำพูดของผมเลย

"เน่าเอ้ย" คนอะไรไม่อาบน้ำ มันอยู่ได้หรอวะถามหน่อย

ผมเงียบ คนในสายก็เงียบจนถึงมหาลัย ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูก็เห็นว่าเธอหลับไปแล้ว ทำไมตอนไม่พูดมันดูน่ารักจังวะเนี่ย

~ก๊อก ก๊อก~

ผมสะดุ้งเพราะเสียงไอ้บูมมาเคาะกระจก

"มานั่งนานแล้วไม่ลงมาอะ นั่งยิ้มอะไรอยู่"

"กูไม่ได้ยิ้ม" ผมคว่ำหน้าโทรศัพท์ลง

"มึงยิ้ม กูเห็นมึงมองโทรศัพท์แล้วยิ้ม"

"มองเห็นได้ไง รถติดฟิล์มมืด ไปไกลๆไปรำคาญ"

"แล้วมันต้องโมโหขนาดนี้ไหมวะ"

"ไม่ต้องรอ กูจะไปหาป๊า" ผมผลักมันออกแล้วปิดกระจก รำคาญ ใครยิ้ม ผมไม่ได้ยินสักหน่อย

ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เห็นคนนอนหลับเปลี่ยนท่านอน โดนตอนนี้ผมเห็นแค่แก้มอ้วนๆของเธอ

"ฉันไปเรียนแล้ว" ผมกดวางสาย

ไม่รู้ว่าพูดกับใคร พูดทำไม แต่อยากพูด

ผมรีบลงจากรถ แล้วเดินไปหาป๊าที่ห้องทำงาน ไม่ได้เจอหน้าเป็นอาทิตย์แล้ว

"ป๊าหวัดดีครับ" ผมเปิดประตูเข้าไปในห้องทำงาน แล้วเดินมาโซฟา

"ยังไม่เรียนหรอ" เขาถามผมแต่ตามองเอกสาร

"ยังครับ"

"แล้วมาโน่ล่ะ มาเรียนยัง"

"ไม่ทราบครับ น่าจะมาตั้งแต่ก่อนผมแล้ว"

"ชวนน้องกลับบ้านบ้าง ม๊าเขาบ่นหา"

"งั้นอาทิตย์นี้จะกลับแล้วกัน"

"ส่วนเรื่องเที่ยวก็เบาๆหน่อยนะเจย์โน่ ฉันเอาแกมาเรียนที่ไทยก็เพราะว่าเรื่องนี้นะ เที่ยวฉันไม่ว่า แต่อย่าให้มันเสียการเรียน"

ผมฟังที่ป๊าพูดนะ แต่ไม่ได้สนใจ ตอนนี้ผมสนใจเอกสารตรงหน้า

'รายชื่อนักศึกษาค้างชำระค่าเทอม'

ผมเลือกหยิบเอาของคณะผมขึ้นมาดู แล้วก็เปิดไปที่เอกผม อินเตอร์ไม่มี แต่เอกไทยมี4คน และก็มีเมียผมด้วยนี่มันของเทอมที่แล้วยังไม่จ่ายอีกหรอ

นี้เขาคงออกใบเตือนให้ อีกเดือนไม่จ่ายก็เชิญออก พ้นสภาพนักศึกษา

ไรเฟิร์นTalk

"เห้อ" ออกัสบิดขี้เกียจหลังจากที่อาจารย์สอนเสร็จแล้วก็เดินออกจากห้อง

"ไปกินบิงซูกันไหม พึ่งบ่าย3เอง ยังไม่ได้เวลาทำงาน" ไอ้วาหันมาชวน

"ไรเฟิร์น" ณิชากลับมาพร้อมกระดาษในมือ หลังจากเดินตามอาจารย์ไป

มาแล้วอีก ใบแจ้งหนี้ สิ่งที่ฉันกลัวที่สุด นี้เขาทวงสองเทอมเลยหรอ เทอมที่แล้วที่ฉันยื่นเรื่องขยายเวลาจ่ายไปก็คงหมดเวลาแล้ว

'หากไม่จ่ายภายใน30วันจะพ้นสภาพการเป็นหนักศึกษาทันที'

ตัวหนักสือสีแดงถูกเสียงกำกับไว้ ให้ตาย เงินสองหมื่นแปดจะไปหาที่ไหน

"เทอมที่แล้วไม่ได้จ่ายหรอไรเฟิร์น" ไอว้าหยิบไปดูแล้วถาม

"ไม่อะ หมุนเงินไม่ทัน เอาไปให้น้องจ่ายค่าเทอมด้วย"

"แล้วก็ไม่เคยบอกพวกกูเลย จนจะถูกไล่ออกอยู่แล้ว" ฉันก้มหน้าไม่พูดไม่จา หลังจากที่โดนออกัสดุ

"ทำไมไม่บอกเพื่อนไรเฟิร์น"

"ใช่ ฉันจะได้ไปยืมโนอาให้"

"ไม่เอาอะ แค่พวกแกช่วยแค่นี้ก็เกรงใจมากแล้ว"

"ไม่เอาเงินไอ้โนอา งั้นก็เอาเงินกู เอาไป3หมื่นเลย เอาไปจ่ายให้หมด"

"2พันที่ยืมเดือนที่แล้วกูยังไม่คืนมึงเลย"

"ฟังกูนะ กูให้มึงยืม มึงมีเมื่อไหร่ค่อยมาคืน"

"เงิน3หมื่นนะออกัส อีกกี่ปีกว่ากูจะหามาคืนมึงได้"

"กูให้มึงจนตายแหละ ตายก็ไม่ต้องคืน แต่ถ้าไม่ตายก็หามาคืน"

"ไม่ต้องปฏิเสธแล้วไรเฟิร์น มาไกลจนจะจบแล้วจะยอมให้เขาไล่ออกรึไง"

"ขอบคุณนะ กูจะรีบหามาคืนมึงเลย" ฉันพุ่งเข้ากอดออกัส

ไม่อยากให้เพื่อนรู้ก็แบบนี้แหละ ไอว้าคอยรับคอยส่ง ให้มาเรียนด้วยไม่เสียค่ารถ ณิชาซื้อของมาทำกับข้าวให้กินทุกวันโดยไม่คิดเงิน ออกัสก็คอยให้ยืมเงินตลอด โคตรจะรักพวกมันเลยวะ

หลังจากที่คุยกับเสร็จแล้ว ออกัสก็ไปกดเงินมาให้ แล้วฉันก็มาจ่ายที่กองคลังมหาลัยคนเดียว

"มาชำระค่าเทอมค่ะ" ฉันบอกเขาแล้วยื่นใบเอกสารให้

"สักครู่นะคะ"

ระหว่างที่เขากำลังเช็ดรหัสนักศึกษาฉันลงคอม ว่าเป็นหนี้เท่าไหร่ ฉันก็เอาเงินออกมานับรอ 28500 บาท

"ยอดของนักศึกษามันขึ้นว่าชำระแล้วนะคะ ในระบบ ไม่ได้ค้างชำระ"

"ห๊ะ"

ฉันทำหน้างงกับคำพูดของเขา ชำระแล้ว มันจะชำระได้ไง ในเมื่อยังโดนใบเตือนอยู่เลย

"ไม่น่าใช่นะคะ นี้ค่ะเมื่อบ่ายหนูยังได้ใบเตือนอยู่เลย"

"แต่มันมีคนชำระเข้ามาแล้วนะคะ เมื่อ36นาทีที่แล้ว ผ่านการโอน"

36นาทีที่แล้ว ใครอะ ใครมันจ่ายค่าเทอมให้ฉันหรอ ไม่น่ามีนะ

"ถ้าหากมีการแจ้งว่าชำระเงินผิด จะแจ้งกับทางที่ปรึกษาไปนะคะ"

"ค่ะ"

แล้วฉันก็เดินออกมาแบบงง ใครอะ ใครมันมาใจดีขนาดนั้น เพื่อนฉันก็ไม่น่าใช่ เพราะเพื่อนพึ่งรู้ไม่ถึง20นาทีนี้เอง แม่หรอ ไม่ๆ แม่ฉันไม่มีเงิน

อร๊ายยย นึกไม่ออกเลยว่าใคร ใครที่พึ่งเข้ามาในชีวิตฉันแล้วใจดีแบบนี้ ใครที่รู้ว่าฉันไม่ได้จ่ายค่าเทอม แล้วเข้ารหัสนักศึกษาฉันไปเอาใบแจ้งหนี้มาจ่ายเงินได้

คิดไปคิดมาตอนนี้ฉันมีชื่อในหัวแล้ว มันเข้ามาคนเดียวเลยที่เป็นไปได้ เจย์โน่ ต้องใช่เขาแน่ๆ ยิ่งชอบเสนอเงินให้ฉันอยู่