"นะ น้องพลอยร้องไห้ทำไมคะ"
"หือ?" ร่างเล็กหันไปดูใบหน้าตัวเองในกระจกบานใหญ่ก็พบว่าน้ำตาหยดหนึ่งไหลลงข้างแก้มไปแล้ว...
"พลอยขอโทษค่ะ" ร่างเล็กเอ่ยบอกพี่เขาเบาๆ แล้วให้ช่างลงแป้งให้เธอใหม่อีกครั้ง เธอร้องไห้แบบไม่รู้ตัวอีกแล้ว ทำไมรู้สึกเกลียดตัวเองที่อ่อนแอได้ถึงขนาดนี้
มึงมันอ่อนแอฉิบหายพลอย หยุดร้องไห้ได้แล้ว ผู้ชายไม่ได้มี
คนเดียวบนโลกนะโว้ย!! เสียงภายในใจบอกเธอแบบนั้น ใช่ ผู้ชายไม่ได้มี
คนเดียว แต่รามิลมีคนเดียวบนโลก...
"เดี๋ยวน้องพลอยไปเปลี่ยนชุดได้เลยนะคะ คนขับรถจะมาในอีกครึ่งชั่วโมงค่ะ" พี่ช่างแต่งหน้าพูดกับเธอเมื่อเติมปากให้เป็นขั้นตอนสุดท้าย พลางเดินไปเปิดประตูตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบชุดหนึ่งออกมา เป็นเดรสสีแดงเปิดหลังเป็นทางยาวจนถึงสะโพก
"นี่ชุดค่ะ เดี๋ยวพี่ออกไปรอข้างนอกนะ"
"ค่ะ" เธอแต่งตัวด้วยความเชื่องช้า พลางมองดูตัวเองในกระจกบานใหญ่ มันไม่เหมือนเธอเลยจริงๆ ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ
