"มินกลับก่อนนะคะ เดี๋ยวไว้จะมาค้างใหม่"
"อ้าวกลับแล้วเหรอ น้องมิน" แพรพลอยที่นั่งอยู่บนโซฟาถามน้องขึ้น เมื่อมินตราออกมาจากห้อง
"ใช่ค่ะพี่พลอย เพื่อนรออยู่ใต้หอแล้วค่ะ นัดกันจะไปกินส้มตำ"
"คิดไงถึงกินส้มตำตอนเที่ยงได้คะเนี่ย"
"ก็เมื่อคืนหนูได้ยินคนตำส้มตำทั้งคืนเลยพี่พลอย วันนี้ก็อยากกินขึ้นมาน่ะค่ะ"
"เอ๊ะ?" O.o ตะ ตำส้มตำ??
"พวกพี่ไม่ได้ยินเหรอคะ เสียงดังมาก ทำหนูหิวตอนดึกเลยค่ะ"
"อะ อ้อจ้ะ งั้นก็ไปกินเถอะ"
แพรพลอยไม่คิดจะถามต่อ กลัวว่าน้องจะเริ่มถามไถ่ถึงเสียงเมื่อคืน ดังขนาดนั้นเลยเหรอ โอ๊ยยยย! อายยยย
มินตราเดินออกจากห้องไปทิ้งไว้เพียงความเงียบไปทั่วบริเวณห้องเท่านั้น
แทบพูดไม่ออก ใช่สิ ตำส้มตำกันจริงๆ นั่นแหละ แถมสากโคตรใหญ่ กระแทกแต่ละทีแทบจุก ToT
"หึๆ"
ขวับ!
เสียงหัวเราะในลำคอดังแผ่วๆ มาทางห้องครัวทำเธอหันขวับไปมองอย่างหน้าบึ้งตึง
"ขำอะไร"
"เปล่าซะหน่อย"
"รามิล! ก็ฉันเ
