เคยตั้งคำถามกับตัวเองบ้างไหมว่าชีวิตนี้เราจะอยู่ไปเพื่ออะไร อยู่ไปทำไมแล้วมีเป้าหมายอะไรในชีวิต
สำหรับเธอแล้วชีวิตนี้อยู่เพื่อดนตรี เธอมีความฝันที่อยากเปิดร้านนั่งชิล มีดนตรีสดที่เธอเป็นคนเล่น วันนั้นคงมีความสุขไม่น้อย ถึงแม้สาขาที่เธอเรียนจะไม่ใช่สาขาที่เกี่ยวกับดนตรีแม้แต่น้อย (เรียนบัญชี) แต่เธอก็หลงใหลมัน
"พลอยได้ข่าวว่าจะย้ายหอเหรอ"
พี่เอกเจ้าของร้านเหล้าที่เธอทำงานเป็นนักร้องอยู่ถามขึ้นในขณะที่เธอกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ในชั้นลอยของร้าน
"ใช่ค่ะพี่ พลอยเพิ่งหาหอได้เองว่าจะย้ายไปพรุ่งนี้น่ะค่ะ"
"ดีละๆ จะได้เลิกบ่นถึงรูมเมทคนเก่าได้สักที"
ไม่แปลกที่พี่เอกจะรู้เรื่องรูมเมทเก่าของเธอ เพราะเธอเคยมาเล่าและให้พี่เอกช่วยหาหอให้เธออยู่ แต่มันก็เต็มทุกที่จนเธอเริ่มถอดใจที่จะ
หามัน
"แล้วย้ายไปอยู่ที่หอไหนล่ะพลอย"
"หอ LT ซอย XXX น่ะค่ะ" เธอตอบพี่เอกออกไป
"เอ้าเหรอ มีรุ่นน้องของพี่มันอยู่หอนั่นด้วยนะ"
เธอเริ่มแปลกใจ พี่เอกมีรุ่นน้องด้วยเหรอทำไมเธอไม่เคยเห็น
มาก่อน เธอมาทำงานที่ร้านพี่เอกหลายเดือนแล้วก็ไม่เคยเห็นแม้แต่เงา
"ใครเหรอคะ? รุ่นน้องพี่"
"ไม่ต้องรีบรู้จักหรอก" พี่เอกพูดพลางตบไหล่เธอเบาๆ "ได้รู้จักแน่นอน มันจะมาเป็นมือกีตาร์ให้ร้านพี่เอง"
"หืม? มือกีตาร์คนเก่าไปไหนเหรอคะ" มือกีตาร์คนก่อนก็ฝีมือไม่ได้ตกนะ ออกจะเก่งด้วยซ้ำไปทำไมถึงออกได้ล่ะ
"ไอ้หนึ่งมันออกไปทำงานประจำ เลยไม่ได้มาเล่นต่อแล้ว พี่เลยติดต่อรุ่นน้องมาเล่นให้ กว่ามันจะตอบตกลงปากพี่จะฉีกถึงหูละ"
เธอยื่นปากใส่ ไม่อยากมาก็ไม่เห็นต้องบังคับให้เขามาเล่นเลย ต้องเอาคนที่รักเสียงดนตรีแบบเธอมาเล่นสิ เดี๋ยวเธอร้องไปด้วยเล่นกีตาร์
ไปด้วยยังได้เลย (เล่นกีตาร์ได้บางเพลงเท่านั้นเพราะลืมคอร์ด ToT)
เมื่อพี่เอกเห็นว่าเธอยื่นปากทำหน้าตาล้อเลียนอยู่ เขาจึงตบหัวเธอไปทีหนึ่งอย่างหมั่นไส้ในความกวนตีนของเธอ
เพียะ!
"โอ๊ยเจ็บนะ พี่เอกกกกกก!!"
"ก็ตีให้เจ็บ ดูทำหน้าทำตาเข้า"
"ก็พลอยหมั่นไส้รุ่นน้องพี่หนิ เขาไม่อยากมาก็ไม่เห็นต้องไปบังคับเขาเลย เดี๋ยวพลอยเล่นเองก็ได้กีตาร์น่ะไม่เห็นยาก"
"จับคอร์ดให้ไม่บอดก่อนเหอะเราน่ะ"
พี่เอกบอกเธอไปซึ่งมันก็เป็นเรื่องจริง เธอลงทุนซื้อกีตาร์มาดีดเล่นแล้ว แต่ดีดเป็นแค่บางเพลงเท่านั้นแหละ ถ้าเล่นสดคือหมดสิทธิ์
"เอ่อพลอย พี่จะขอความเห็น" เธอที่ลูบหัวตัวเองป้อยๆ เงยหน้ามองพี่เอก "พี่จะจัดนักดนตรีสองชุดให้มาสลับวันกันพลอยคิดว่าไง"
"ก็ดีนะคะ พลอยจะได้พักทำงานค้างของอาจารย์บ้าง"
"อืม พี่จะจ้างมาเป็นวงเลย เดี๋ยวจะลองติดต่อดู"
ร้านที่เธอทำงานอยู่นี้เป็นร้านเหล้าสุดฮิตในหมู่เด็กมหาลัยในละแวกนี้ ซึ่งไม่ใช่แค่มหาลัยเธอเพียงมหาลัยเดียวเท่านั้น แต่รวมถึงวิทยาลัยสารพัดช่างหรือเด็กเทคโนด้วย
ปกติเธอจะมาทำงานทุกวันศุกร์ - อาทิตย์ และวันที่พี่เอกโทรตามให้มาเล่นเพราะขาดนักร้อง บางอาทิตย์เธอก็ไม่ได้มาเล่นเพราะติดงาน แต่พี่เอกก็เอ็นดูเธอเหมือนน้องสาวเลยให้เธอได้เล่นอยู่ในร้าน
"เออนี่พลอย ขึ้นร้องเสร็จจะกลับเลยไหม" พี่เอกถามขึ้นในขณะที่เธอกำลังจะเตรียมตัวขึ้นร้องเพลง
"ว่าจะกลับเลยค่ะ คือพลอยจะไปค้างห้องอิ้ง"
วันนี้เธอจะไปค้างหอเพื่อนสาวต่างมหาลัย อีกแค่วันเดียวเธอก็จะไปอยู่หอใหม่ แต่ก็ทนไม่ได้ที่จะค้างหอเดิมเพียงแค่คืนเดียว
"ว้าเสียดายจัง พี่ว่าจะชวนรุ่นน้องมาทำความรู้จักเราซะหน่อย ไหนๆ ก็จะได้ร่วมงานกันละ"
"โอ๊ยพี่ ใช่ว่าพลอยจะไม่มาที่ร้านแล้วซะอีก เดี๋ยวก็ได้รู้จักแหละ"
"สนิทกันไว้ก็ดีนะ จะได้บรีฟงานได้ง่ายหน่อย รุ่นน้องพี่นะโคตรเอาใจยาก"
"โหพี่ ถ้าจะขนาดนั้นก็หาคนอื่นเหอะ พลอยไม่เอาอะ"
"แต่มันเก่งนะ แถมหล่อด้วย"
"หล่อเท่าพี่เอกเปล่า ถ้าหล่อไม่เท่าพลอยไม่เอานะ ฮ่าๆๆ"
เธอพูดพลางหัวเราะใส่ พี่เอกเป็นหนุ่มที่ค่อนข้างหล่อ แต่หล่อแบบทรงโจรคือไว้หนวดเคราจนปกปิดความหน้าตาดีไว้ภายใน
"งั้นก็เอาไว้คราวหน้าละกัน ขึ้นไลฟ์ได้ล่ะ"
เธอขึ้นร้องเพลงปกติซึ่งคนที่มาเล่นกีตาร์ในวันนี้ยังเป็นพี่หนึ่ง
คนเดิม พี่เอกบอกเธอว่าพี่หนึ่งจะมาเล่นให้ร้านเป็นสัปดาห์สุดท้ายก่อนที่มือกีตาร์คนใหม่จะมาเล่นแทนในสัปดาห์หน้า
เย็นของวันถัดไป
เธอขนของออกจากหอพักเก่าใส่ท้ายรถกระบะของเพื่อนสาวที่
มาช่วย ซึ่งตอนแรกเธอกะว่าจะใช้รถเก๋งของตัวเองขน แต่พื้นที่ภายใน
รถนั้นไม่สามารถขนได้ในครั้งเดียวถึงแม้ของของเธอจะมีเพียงนิดเดียว
ก็ตาม เพื่อนสาวจึงอาสาเอารถของที่บ้านมาช่วยเธอ
"พลอยแน่ใจนะว่าหอนี้"
อิ้งเพื่อนสาวเพียงคนเดียวของเธอถามขึ้นเมื่อทั้งคู่มาจอดรถด้านหน้าหอพักหลังใหม่
"อื้อ หอนี้แหละ น้องมินตราส่งโลเคชั่นมาให้น่ะ"
"แต่มันหรูมากเลยนะ แกจ่ายไหวเหรอ"
"ไหวไม่ไหวไม่รู้ล่ะ พลอยจ่ายค่ามัดจำไป 5000 แล้วเหอะ"
"ถ้าแกคิดดีแล้วก็ตามใจแกเถอะ แต่ถ้าไม่ไหวก็หาหอใหม่"
"ค่ามัดจำมันไม่ได้คืนนี่สิ ถ้าอยู่ไม่ครบ 3 เดือน"
"ปกติของทางหอนั่นแหละ ไปๆ ขนของได้ละ"
พวกเธอช่วยกันขนของขึ้นหอพักใหม่ เธอได้ทักแชตไปบอกน้องมินตราแล้วว่าเธอจะย้ายไปวันนี้ ซึ่งน้องมินตราโทรมาแจ้งทางหอพักเรียบร้อย เธอจึงได้กุญแจห้องมาครอบครองในที่สุด
กริ๊ก
มือเล็กไขประตูเข้าห้องมา ภายในห้องดูกว้างมีห้องนอนสองห้อง และห้องน้ำด้านนอกอีกห้องหนึ่ง
เธอขมวดคิ้วยุ่ง สายตาลองสำรวจดูรอบๆ ห้องนี้มันดูโล่งๆ แปลกๆ เหมือนไม่ค่อยมีคนอยู่
"พลอยแน่ใจนะว่าห้องนี้ มันดูเหมือนไม่มีใครอยู่เลย"
อิ้งถามเธอขึ้นเบาๆ เมื่อพวกเธอก้าวเข้ามาในห้องพร้อมกับตั้งของไว้ริมผนังห้อง
"แน่ใจสิ สงสัยน้องเขาไม่ค่อยจะได้อยู่ล่ะมั้ง แค่หาคนมาอยู่เฉยๆ แน่เลย" เธอหันไปบอกเพื่อนสาวพร้อมกับเดินสำรวจภายในห้อง มีกีตาร์
ตัวหนึ่งวางอยู่บนขาตั้งอีกตัวหนึ่งด้วย
เธอสบายใจไปเปลาะหนึ่ง เพราะคิดว่ารูมเมทของเธอเป็นคนรักดนตรีแบบเดียวกัน ถ้าเกิดวันไหนเธอเล่นกีตาร์รูมเมทคงไม่รำคาญเสียงกีตาร์แน่ๆ
เธอกับเพื่อนสาวสองคนช่วยกันขนของขึ้นห้อง ถึงแม้ของไม่ได้มีอะไรเยอะแยะ แต่ก็ใช่ว่าจะขนรอบเดียวหมด
กว่าจะขนเสร็จก็ทำเธอกับเพื่อนแทบจะหมดแรงตายซะตรงนี้
"ขอบใจแกมากนะอิ้ง ไว้จะเลี้ยงชาบู"
เธอบอกเพื่อนสาวในขณะที่ลงมาส่งเธอกลับขึ้นรถไป
"ไม่มีปัญหา แล้วเจอกันนะบาย"
"บาย"
เมื่อส่งเพื่อนขึ้นรถเสร็จก็ได้เวลาจัดของเข้าที่ ซึ่งเธอเองก็คงจะจัดวันเดียวไม่เสร็จแน่ๆ
น้องมินตราทักมาบอกในแชตส่วนตัวกับเธอว่าสามารถเลือกนอนห้องไหนก็ได้ ซึ่งเธอก็แอบแปลกใจอีกว่าทำไมน้องให้เธอเลือกห้องได้ น้องยังไม่ย้ายเข้ามาเหรอ แต่ก็มีกีตาร์อยู่ในห้องนะ
ได้แต่เก็บความสงสัยนี้ไว้กับตัว ไม่อยากคุยจุกจิกให้ใครรำคาญ
เธอเลือกห้องด้านขวาที่ใกล้ห้องน้ำที่สุด เมื่อได้เลือกแล้วก็เลือกห้องที่คิดว่าดีที่สุดแล้วกัน ถึงจะเป็นผู้หญิงด้วยกันกับน้องเขาก็ใช่ว่าเธอจะไม่เขินเวลาจะเข้าไปอาบน้ำ
22.30 น.
ซ่าาาาาาาาาาา~
เสียงฝนตกกระหน่ำดังเข้ามาในห้อง เธอที่ทำรายงานส่งอาจารย์อยู่ในห้องด้านนอกเดินไปปิดประตูเลื่อน เพราะลมเริ่มพัดแรงขึ้น
"ฝนตกอีกละ" ร่างเล็กเริ่มบ่นกับตัวเองเบาๆ จากตอนแรกที่ฝนมักตกตอนเย็น แต่ช่วงนี้กลับตกตอนค่ำแทน เมื่อได้ยินเสียงฝนตกเปลือกตาก็เริ่มจะปิด ความง่วงเริ่มจู่โจมจนต้องพับเก็บรายงานไว้ทำต่อวันพรุ่งนี้
เธอล้มตัวนอนบนเตียงนุ่ม จัดท่านอนได้ไม่นานก็เริ่มเข้าสู่ช่วงนิทรา
Zzzzzzzzzz
หลับไปได้สักระยะในขณะที่อยู่ในช่วงกึ่งหลับกึ่งตื่น ร่างเล็กก็ได้ยินเสียงประตูด้านนอกโดนไขออก
กริ๊ก~
ร่างเล็กไม่ได้สนใจอะไรมากเพราะความง่วงมีมากกว่าเลยคิดว่าเป็นเสียงห้องข้างๆ หรือไม่ก็หูแว่วไปเองเท่านั้น
แต่แล้วก็รู้สึกเหมือนมีใครอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำที่ติดกับประตูห้องเธอ
ซ่าาาาาาาาา!!
หือ?
ร่างเล็กเริ่มขมวดคิ้วยุ่ง ‘ใครมาใช้ห้องน้ำกัน หรือว่าน้องมินตราจะเข้าห้อง?’
เธอลืมตาตื่นขึ้นในความมืดของห้อง ตอนเข้ามาดูอีกห้องหนึ่งมันแทบไม่มีเสื้อผ้าหรือของใช้อะไรเลย เธอรู้ดังนั้นจึงลองเปิดประตูห้องไปดูเผื่อน้องมินตราอยากได้อะไรจากเธอหรือเปล่า
เสียงฝนข้างนอกยังตกไม่หยุด เธอที่สวมเพียงเสื้อกล้ามตัวเดียวเริ่มเอามือมาลูบแขนเบาๆ
ก๊อกๆๆ
"น้องมินตรา อยากได้อะไรเพิ่มก็มาเอาของพี่ก่อนได้นะ" เธอลองเคาะประตูห้องน้ำที่มีเสียงน้ำไหลอยู่ภายในดู เผื่อน้องต้องการอะไรเพิ่ม แต่คนภายในห้องน้ำไม่มีทีท่าว่าจะตอบกลับเธอ แต่สักพักก็ได้ยินเสียง
ปิดน้ำจากฝักบัวและเสียงกุกกักภายในห้องน้ำนิดหน่อย
‘สงสัยน้องคงอาบน้ำเสร็จแล้ว’ เธอคิดในใจหรือไม่คงอยากได้อะไรแน่ๆ
ร่างเล็กจึงรอน้องหน้าห้องน้ำ เพื่อจะได้รอคุยทำความรู้จักทีเดียว
แกร๊ก
เสียงลูกบิดประตูดังขึ้นตรงหน้า พร้อมกับการปรากฏตัวของคนคนหนึ่ง
"...!!!"