ทุกคำพูดที่เล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากของคอร์เนลนั้นช่างเหี้ยมเกรียมและน่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก ยาหยีมองเหตุการณ์เบื้องหน้าด้วยความมึนงง ทำไมคอร์เนลถึงได้แสดงท่าทางแบบนี้ออกมานะ คล้ายกับว่าเขากำลังหึงหวงหล่อนอย่างนั้นแหละ แต่มันจะเป็นไปได้ยังไงล่ะ ในเมื่อเขาพึ่งประกาศใส่หน้าของหล่อนเองว่า เขาไม่มีวันรักผู้หญิงอย่างหล่อนได้แน่ๆ
“ฉันขาเจ็บ อีวานก็เลยช่วยฉัน มันก็เท่านั้นเอง”
เพราะเห็นว่าอีวานผู้ที่มีน้ำใจกับหล่อนหน้าซีดเผือดด้วยความยำเกรงผู้ชายเลือดเย็น บ้าอำนาจตรงหน้า หญิงสาวจึงเป็นฝ่ายตอบเสียเอง แต่คนตัวโตที่กำลังควันออกหูหาได้ฟังคำพูดของหล่อนไม่ เขายังคงเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันใส่อีวานเช่นเดิม
“ผม...ผมไม่ได้ทำอะไรครับ”
“ฉันเห็นนายกอดยาหยี”
“ผมแค่ช่วยเธอครับ เธอเท้าเจ็บ...”
อีวานยังพูดไม่ทันจะจบประโยคก็ถูกหมัดหนักๆ ของคอร์เนลฟาดเข้าใส่ใบหน้าซะก่อน มันแรงจนร่างสูงใหญ่ของอีวานล้มลงไปกองกับพื้น ย
