คอร์เนลไม่เคยรู้สึกเจ็บปวดแบบนี้มาก่อนเลยในชีวิต ความเจ็บปวดที่เกิดจากการทรยศของคนที่ตัวเองรัก ชายหนุ่มจ้องมองตู้เซฟของตัวเองที่ว่างเปล่าด้วยสายตาผิดหวัง หัวใจถูกบีบคั้นอย่างรุนแรงจนแทบจะไม่สามารถหายใจได้อีกต่อไป
“คุณทรยศผมจริงๆ”
“นายน้อยครับ รถพร้อมแล้วครับ”
เสียงเรียกเบาๆ ของเซอร์เกดังอยู่ข้างหลัง คอร์เนลข่มความปวดร้าวเอาไว้ภายใต้หน้ากากเย็นชา ก่อนจะหันกลับไปเผชิญหน้ากับคนสนิท
เซอร์เกอึ้งไปนานทีเดียวเมื่อเห็นดวงตาสีเขียวมรกตของคอร์เนลแดงก่ำ ริ้วรอยแห่งความเจ็บปวดพาดผ่านใบหน้าหล่อเหลานั้นมากมายนัก นายน้อยของเขากำลังร้องไห้?
“ถ้าฉันเชื่อนาย ไม่ดื้อดึงพายาหยีมาที่มอสโกด้วย ป่านนี้ฉันก็คงตัดใจจากเธอได้แล้ว และก็คงไม่ต้องมาเสียใจกับการทรยศของเธอเหมือนในตอนนี้”
น้ำเสียงของคอร์เนลสื่อความหมายแห่งความผิดหวังได้อย่างดีเยี่ยม เซอร์เกเดินเข้ามาหยุดตรงหน้าของเจ้านายตัวเอง
“บางทีการได้รู้ได้
