ยาหยีที่กำลังนั่งเหงาอยู่บนเตียงรีบผลุนผลันมาเกาะขอบหน้าต่างห้องนอนอย่างรวดเร็ว เมื่อหูแว่วได้ยินเสียงเครื่องยนต์แล่นเข้ามาจอดที่หน้าตึกใหญ่ รถคันยาวสีดำจอดอยู่ และร่างของคอร์เนลก็ก้าวลงมา ไม่รู้ว่าทำไมต้องดีใจมากขนาดนี้ แต่หล่อนห้ามความดีใจไม่ได้นี่นา
หญิงสาวยิ้มจนแก้มแทบปริ ขณะวิ่งไปหยุดที่หน้ากระจกเงาบานใหญ่ เอียงซ้ายเอียงขวาสำรวจตัวเองจนคิดว่าสวยที่สุดแล้วจึงรีบวิ่งออกจากห้องนอนไปอย่างรวดเร็ว มุ่งหน้าไปหาผู้ชายที่หล่อนนั่งคิดถึงทุกวินาที
“ไหนว่าจะกลับค่ำๆ ไงคะ”
โผเข้าไปกอดร่างกำยำที่อ้าแขนรับด้วยความดีใจ คอร์เนลระบายยิ้มกว้าง ก้มลงจูบปากอิ่มเต็มของยาหยีด้วยความรู้สึกโหยหาเทียมกัน มันจะให้ความรู้สึกยังไงนะ หากในทุกๆ วันที่เขากลับจากที่ทำงานจะมียาหยีมาคอยเงยหน้ารับจูบแบบนี้
ชายหนุ่มถอนใจออกมาขณะรั้งร่างอรชรให้เดินตามตัวเองไปยังห้องส่วนตัวห้องหนึ่งที่อยู่ถัดไปทางทิศตะวันออก หล่อนกับค
