บทที่ 11

985 คำ

ธรรม์ทำเสียงเหมือนน้อยใจยังไงก็ไม่รู้แต่ที่รู้ตอนนี้คือเขาจับมือน้องเมียไม่ยอมปล่อยและขยับตัวเบียดชิดหล่อนเข้าไปเสียอีกด้วย ใบบัวก้ทำหน้าไม่ค่อยถูกเพราะไม่เคยถึงเนื้อถึงตัวกับพี่เขยมากขนาดนี้ อยู่บ้านก็อาจจะแค่เดินเฉียดแต่นี่มันยิ่งกว่าเฉียดไปแล้ว ใจหล่อนก็จะเต้นแรงไปไหน นึก ๆ ดูแล้วไม่น่าชวนพี่เขยมาไกลถึงนี่ อยู่บ้านแล้วเปิดเผยเรื่องที่ต้นน้ำมีอะไรกับผู้ชายคนอื่นให้ธรรม์รู้ก็สิ้นเรื่อง เพราะมันจะแย่ก็ไอ้ตอนที่มีกันอยู่สองคนนี่ล่ะ “บัวก็ชอบ...เอ้อ...” “แล้วบัวล่ะ...เคยไปเที่ยวทะเลสองต่อสองกับผู้ชายคนอื่นหรือเปล่า กับเพื่อน ๆ น่ะ” “ไม่เคยค่ะ พี่ธรรม์ก็เป็นคนแรกเหมือนกัน” อุ๊ยตาย! นี่หล่อนตอบไปได้ยังไงโดยไม่คิดอะไรเล้ยนังใบบัว มันจะแย่ก็ไอ้ตอนที่หล่อนจะเผลอแสดงความรู้สึกที่แท้จริงออกมานี่ล่ะ คงไม่มีอะไรแย่ไปกว่านี้แล้ว “จริงเหรอ...พี่เป็นคนแรกเลยจริง ๆ เหรอบัว” ธรรม์เบียดตัวเข้ามาอีกทำ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม