เวียงพิงค์ยกมือไหว้และกันต์ก็รับไหว้ เขาเองก็มีอาการตกใจเพราะไม่นึกว่าคนที่จะมาอยู่ด้วยซึ่งคนหนึ่งเป็นแม่คนใหม่ ส่วนอีกคนเป็นเด็กสาวรุ่นน้องปีหนึ่งที่เขาแอบมองเพราะหล่อนน่ารัก
“สวัสดี...เอ้อ....สวัสดีครับคุณน้าพิมพ์พรรณ”
กันต์ยกมือไหว้พิมพ์พรรณแต่สายตาของเขากลับจ้องอยู่ที่รุ่นน้องที่จะมาเป็นน้องสาวคนใหม่ไม่วาง ใช่...เขาเคยเห็นหล่อนที่มหาวิทยาลัยตอนรับน้อง
เขาไม่รู้จักชื่อหล่อนแต่ยอมรับว่าเป็นเด็กสาวหน้าใสคนแรกที่ทำให้ผู้ชายแข็ง ๆ เย็น ๆ อย่างเขาซึ่งไม่เคยเหล่ตามองผู้หญิงคนไหนต้องหยุดชะงักและถึงกับเหลียวมองในความน่ารักและสดใสของหล่อน น้องสาวของเขาคนนี้ชื่อเวียงพิงค์ ไม่เคยรู้มาก่อนและไม่คาดฝันว่าหล่อนจะมาอยู่ร่วมชายคาเดียวกันกับเขา ขณะนั้นเวียงพิงค์ก็มองชายหนุ่มด้วยความตื่นเต้นระคนประหลาดใจเช่นกัน ก็เขาเป็นหนุ่มรุ่นพี่ที่หล่อขนาดหล่อนเอาไปนอนฝันตามประสาเด็กสาวที่นึกปลื้มผู้ชายสักคน เหมือ
