“พี่หมอเล่าให้หนูนาฟังหน่อย นี่มันอะไรกัน”
“สองคนนั่นหลุดมาจากตึกใกล้ๆ เรานี่เอง”
“มะ... หมายความว่ายังไงคะ” เธออ้าปากพะงาบๆ
“เค้าสติไม่ดีน่ะ”
“อ้าว...” นรีรัตน์ถึงกับไปไม่เป็น แล้วเมื่อกี้เธอเห็นกับตาว่าพี่หมอของเธอหันไปคุยกับพวกเค้า
“แล้วที่พี่หมอ...” เธอถามยังไม่ทันจบประโยคคุณหมอหนุ่มก็ส่งยิ้มเอ็นดูมาให้
“พี่ไม่อยากทำให้พวกเค้าตกใจวิ่งหนี ก็เล่นไปให้สมบทบาท เพราะเจ้าหน้าที่กำลังจะเจ้าชาร์จตัวพอดิบพอดี”
“แล้วเค้ารู้จักพี่หมอเหรอคะ”
“รู้จักสิ พี่ก็เคยไปรักษาคนพวกนี้เหมือนกัน”
“แต่พี่หมอเป็นหมอสูตินารีเวชนะคะ ไปรักษาคนเป็นโรคประสาทได้ด้วยเหรอ” นรีรัตน์ยิ่งงุนงงเข้าไปใหญ่
“อย่าลืมว่าคนป่วยทุกประเภทที่เป็นหญิงก็ป่วยทางสูติได้ทั้งนั้น เพราะมีมดลูก เป็นผู้หญิง” เขาเฉลย เธอเลยถึงบางอ้อ พยักหน้าหงึกหงักว่าเข้าไป
ภาคิมพานรีรัตน์มายังห้องทำงานของตัวเอง ก่อนจะสอบสวนเรื่องที่เธอมาถึงที่นี
