นาทีต่อมา_
"ไต่เต้าได้ดีขึ้นนะ ใช้ความสามารถหรือใช้อย่างอื่นล่ะ" อรพรรณจิกถามทันที ในตอนที่เดินมาถึงห้องน้ำกับทานตะวันช่วงเวลาไม่มีผู้ใช้บริการ
"ทานตะวันสอบเข้าที่นี่ได้ค่ะ" เธอพยามรักษาความสุภาพ ระหว่างที่คุยกับผู้ใหญ่แล้วยังเป็นมารดารุ่นพี่คนสนิท มือบอบบางแสร้งถูล้างในอ่างน้ำ ยกเว้นปลายเล็บจิกลงผิวหนัง อย่างข่มคำเหยียดหยาม
"เธอคงรู้ดีแล้วใช่ไหม ว่าลูกชายของฉันเหมาะกับใคร ระหว่างคู่หมั้นที่เพียบพร้อมไปทุกอย่าง ส่วนเธอที่ไม่มีอะไรดีนอกจาก...." คนบอกลากเสียงในท้ายประโยค ยกเว้นสายตาที่มองจากเท้าเล็กขึ้นลำตัวอรชร
"....." ดวงตาคู่สวยสั่นระริกเกิดน้ำใสใสคลอเบ้า เธอไม่รู้ว่าทำไมอีกฝ่ายถึงจงเกลียดจงชังมาตลอด เพียงเพราะตัวเองต้อยต่ำไม่มีชาติตระกูลเหรอ
"ต่อจากนี้ไปฉันหวังว่าเธอจะไม่มายุ่งกับอนาคินอีก ไม่ว่ายังไงหนูเพลงขวัญก็ต้องหมั้นกับลูกชายฉัน เธอคงรู้นะว่าต้องทำตัวยังไง"
"ค่ะ" ทานตะวั
