ชั่วโมงต่อมา_
"ไอออดี้หายหัวไปไหน?" น้ำเสียงเข้มเปรยถามลูกน้องคนสนิท เพื่อนชายหายหน้าไปเกือบค่อนวัน ทั้งที่เขายังจัดการเรื่องงานภายในห้องไม่เสร็จ
"คุณออดี้นั่งรอหน้าห้องนายครับ เห็นว่าอยากดื่มกาแฟเป็นพิเศษ" โดมบอก
"กาแฟเหรอว่ะ! คนอย่างมันอ่ะนะอยากกินกาแฟตอนนี้" นิ้วมือเคาะลงบนโต๊ะทำงานครุ่นคิด หากถึงเวลาจะออกไปดื่มข้างนอก เพื่อนรักไม่มีนิสัยชอบชิมกาแฟก่อนสักหน่อย
"เห็นรับไปหลายแก้วแล้วนะครับ"
"กูชักอยากจะรู้แล้ว ว่ากาแฟรสชาติเป็นไง" ร่างกำยำรีบเดินออกพ้นประตูห้องทำงาน พบเพื่อนชายมาชวนผู้ช่วยเลขาสาวคุยจ้อ แต่ไม่มีแก้วคอยเฝ้าตรวจงานคงลาไปหาหมอฝากครรภ์
"งานมึงเสร็จแล้วเหรอ?" ออดี้ถาม
"กูจะมาดูมึงอ่ะ แดกกาแฟไปกี่แก้ว ถึงได้คิดว่ายัยนี่ไม่ต้องทำงานส่งกู" หางตาคมเหลือบมองใบหน้าจิ้มลิ้มดูไม่แยแสอารมณ์ฉุนเฉียว แถมยังส่งยิ้มให้เพื่อนชายเขาหน้าระรื่น
"อยู่กับมึงมากแล้วกูปวดหัว เลยวานใ
