หมับ!
"ปากดีๆ แบบนี้ ฉันชักจะรอให้เธอคลานเข่ามาหาฉันไม่ไหวแล้วสิ" มือใหญ่กระชากเรียวแขนบอบบาง ให้เธอชะโงกตัวมาฝั่งที่เขานั่ง จนใบหน้าสวยห่างสันจมูกใหญ่ไม่กี่เซน
"ปล่อยนะคะ! คุณไม่มีสิทธิ์มาล่วงเกินฉันอย่างนี้แม้แต่นิดเดียวด้วย!" เธอพยามแงะปลายนิ้วออกจากแขน แต่เขายิ่งรั้งให้เข้าไปหาจนปากอิ่มแนบข้างแก้มตอบ ได้กลิ่นน้ำหอมบนกายชายอ่อนๆ
"เธอรู้ไหมว่าอะไรที่ได้มายากๆ ฉันยิ่งชอบ โดยเฉพาะพวกที่ชอบเล่นตัว" แขนแกร่งอีกข้างตวัดล็อคเอวบางขึ้นบนโต๊ะทำงาน ไม่สนใจว่ามีสิ่งของรอบข้างหล่นพื้น เขาดีดตัวลุกขึ้นอยู่ระหว่างกลางเรียวขาอ่อน ยิ่งหลอกล่อให้เป้าตุงตื่นตัว
"แต่ฉันไม่ได้เล่นตัวนะ!"
"อาอย่างนี้เหรอ..ก็เสียตัวทุกคน" คนบอกเผยแววตาดูถูก
"ถ้าฉันจะเสียตัวให้คุณ ฉันยอมปล่อยให้หมามันเลียซะยังดีกว่า!"
"ทานตะวัน!!!"
"อย่ามาทำน่าเกียจใส่ฉันนะคะ ฉันไม่ได้จะขายตัวให้คุณ หรือคิดจะยุ่งกับคุณแม้แต่นิดเด
