ฉันเอนตัวออกห่างจากพี่ติณแล้วจ้องมองลึกเข้าไปที่ดวงตาคู่นั้น อยากจะรู้ว่าผู้ชายตรงหน้ากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ แต่ฉันก็ไม่สามารถคาดเดาอะไรจากสายตาคู่นั้นได้เลย
“หนูอยากดื่มกับกายสองคน พี่ติณกลับไปหาผู้หญิงคนนั้นเถอะค่ะ” ฉันพูดประชดอีกครั้งแล้วพยายามดิ้นเพื่อให้ตัวเองหลุดจากวงแขนแกร่งอีกครั้ง แต่ทว่ายิ่งดื้นพี่ติณก็ยิ่งโอบรัดแน่นขึ้น
“เพิ่งเจอกับมันแค่ไม่กี่ชั่วโมง เรียกชื่อเหมือนเอากับมันมาแล้วหลายครั้ง” พี่ติณเอ่ยเสียงเย็น
“หยาบคายที่สุด!!”
“ฉันก็หยาบคายแบบนี้อยู่แล้วคำพูดของเธอมันไม่ทำให้สะเทือนหรอก มีคำอื่นที่ดีกว่านี้ไหม ?”
“ก็เหมือนกับพี่ติณไงคะ เพิ่งเจอกับผู้หญิงคนนั้นแต่ทำเหมือนเคยมีอะไรกับเธอมาแล้วหลายครั้ง เอะ! หรือว่ามีแล้วนะ….” ฉันพูดยอกย้อน แต่มันก็น่าคิดว่าพี่ติณกับผู้หญิงคนสั้นจะเคยมีอะไรกันแล้วจริงๆ ได้ยินเธอชวนไปห้องด้วยหนิ!!
“ฉันไม่ได้มั่วขนาดนั้น”
“หรอคะ แต่หนูจ
