คราวนี้กุลวุฒิบอกอย่างจริงจังเพราะดูจากใบหน้าเศร้าหมองของเพื่อนรักแล้ว คิดว่าคงจะมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นอย่างแน่นอน
“มีอะไรวะซัน บอกพวกกูได้มั้ย”
จิณณ์นั่งขนาบข้างอาทิตย์แล้วตั้งศอกขึ้นเท้าคางมองคนข้างๆ อย่างสงสัย
“กู...ไม่รู้จะเริ่มบอกพวกมึงยังไงดี”
“ก็ค่อยๆ พูด ค่อยๆ เล่ามา พวกกูเคลียร์งานมานั่งฟังมึงเล่าได้ทั้งวันนั่นแหละ”
อาทิตย์หันมองหน้าเพื่อนรักทั้งสอง ก่อนจะตัดสินใจเล่าเรื่องที่เขารู้มาจากเหมือนฝันให้เพื่อนรักทั้งสองได้ฟัง และนั่นก็ทำให้จิณณ์กับกุลวุฒิรู้แล้วว่าอะไรที่ทำให้คนที่ดูบ้าบอที่สุดในกลุ่มรู้สึกเศร้าได้มากขนาดนี้
“แล้วทำไมมึงไม่อยู่กับคุณป้าวะ มานั่งอมทุกข์แบบนี้มันจะมีอะไรดีขึ้นมา” กุลวุฒิถามขึ้น
“กูไม่กล้าสู้หน้าแม่น่ะ ตลอดหลายปีที่ผ่านกูทำเหมือนว่าเกลียดเค้า เอาแต่บอกว่าเค้าไม่รัก ไม่สนใจกู ทั้งที่เค้าทำอะไรตั้งมากมายเพื่อกู ยอมให้พ่อทำร้ายร่างกายและจิตใจ ยอมให้กูเก
