“ลูกชายคนเล็กของแม่มาแล้วครับ”
น้ำเสียงร่าเริงของอาทิตย์ ทำให้เหมือนฝันและคุณหญิงอัจฉราหันไปมองพร้อมกัน
“มาแล้วเหรอจ๊ะ ขยับเข้ามาใกล้ๆ แม่หน่อยสิ ขอแม่ดูหน้าให้ชัดๆ หน่อย ชื่อโดมใช่รึเปล่าลูก” คุณหญิงกวักมือเรียก ชายหนุ่มจึงได้ก้าวเข้าไปนั่งคุกเข่าอยู่ข้างๆ ท่านพร้อมกับพนมมือไหว้
“สวัสดีครับคุณท่าน”
“คุณท่านอะไรจ๊ะ หนูเป็นน้องชายของดรีม ดรีมเค้าก็ถือเป็นลูกสาวของแม่คนหนึ่ง เพราะฉะนั้นหนูก็ต้องเป็นลูกชายอีกคนของแม่เหมือนที่ตาซันเค้าบอกนั่นแหละ ที่ผ่านมาทั้งสองคนก็ลำบากมามาก จากนี้ไปก็ให้คิดว่าแม่เป็นแม่คนหนึ่งเถอะนะ แม่จะดูแลลูกทุกคนเอง ใครก็ห้ามมารังแกลูกของแม่ได้ทั้งนั้น”
ท่านบอกพร้อมกับวางมือลงบนศีรษะของเขาแล้วลูบเบาๆ อย่างเอ็นดู และคนที่อยากมีแม่มาตลอดก็ถึงกับน้ำตาคลอ
“ขอบคุณครับคุณแม่ ขอบคุณที่เมตตาผม”
“ตอนที่ตาซันอายุเท่าโดม แม่ไม่มีโอกาสได้ดูแลเค้าเท่าที่ควร ตอนนี้พี่เค้าโต
