“แล้วทำไมไม่พาเธอมาพักห้องนี้เลยล่ะครับ เธอ...ไม่ได้เป็นอะไรแน่ใช่มั้ยครับ”
“น้องไม่เป็นอะไรหรอกลูก ตาโดมไปดูข้างนอกซิว่าหนูดรีมใกล้มาถึงหรือยัง” ท่านหันไปบอกลูกชายบุญธรรมที่นั่งรอเจอหน้าพี่สาวกับหลานเช่นกัน
“ครับคุณแม่” เมธาวินก้าวออกไปจากห้อง ไม่นานบุรุษพยาบาลก็เข็นเตียงของเหมือนฝันเข้ามา
“ดรีม” อาทิตย์รีบลุกขึ้นมานั่งแล้วมองพยาบาลจัดการเสาน้ำเกลือให้เข้าที่ จากนั้นก็ช่วยปรับหัวเตียงให้เธอได้อยู่ในท่าที่สบายมากขึ้น
“อีกเดี๋ยวพยาบาลจะพาน้องเข้ามาให้คุณแม่กับคุณพ่อนะคะ สักครู่ค่ะ” พยาบาลแจ้งกับพวกเขาก่อนจะก้าวออกไป
“ดรีม เป็นยังไงบ้าง เจ็บมากมั้ยครับ” เขาเอื้อมมือไปแตะมือซ้ายของเขา
“ดรีมควรจะถามคุณมากกว่านะคะว่าเจ็บมากมั้ย แล้วเกิดอะไรขึ้นถึงมีสภาพเป็นแบบนี้”
“ผม...รีบกลับบ้านไปหาคุณแต่มีหกล้อตัดหน้ารถก็เลยคว่ำน่ะ แต่ก็อย่างที่คุณเห็นผมปลอดภัยดี คุณไม่ต้องห่วงผมนะ”
“นี่เหรอคะที่เร
