“มึงไม่รู้หรือมึงไม่อยากยอมรับกันแน่ไอ้ซัน กูรู้นะว่ามึงยังฝังใจกับรักแรก แต่นั่นมันผ่านมาเป็นชาติแล้วนะ ถ้ามึงคิดจะลงหลักปักฐานกับใครสักคนมึงก็อย่าเอาคนใหม่ไปเทียบกับคนเก่าเลยว่ะ เพราะมันไม่ยุติธรรมกับเค้าเลยสักนิด ผู้หญิงน่ะ ไม่ได้เหมือนกันทั้งโลกหรอกนะ มึงดูกูกับไอ้กุลนี่ คนมีความรักหน้าตามันก็จะมีความสุขแบบนี้ไง มึงไม่อยากมีความสุขจริงๆ แบบพวกกูบ้างเหรอวะ”
จิณณ์บอกยืดยาวเพราะอยากให้เพื่อนได้กลับไปคิดบ้าง
“ก็กูกลัว...”
“กลัวความผิดหวังใช่มั้ย กลัวว่ามึงจะมองคนผิดเหมือนเมื่อก่อนล่ะสิ กูรู้นะว่าที่มึงควงสาวแบบไม่ซ้ำหน้า มีวันไนต์แบบไม่คิดจริงจังกับใครก็เพราะมึงไม่อยากเสียใจ แต่เชื่อกูเถอะ ถ้ามึงแคร์ความรู้สึกของใครบางคนแล้วล่ะก็ แปลว่าเธอต้องพิเศษกว่าคนอื่นที่มึงเคยเจอมาแน่นอน แล้วทำไมมึงไม่ลองเสี่ยงดูล่ะวะ อย่างมากก็แค่อกหักอีกรอบจะเป็นอะไรไป ถือซะว่ามันคือรสชาติของชีวิต” กุลวุฒิก็ช่
