@บ้านมาย
"แม่ครับ"
"มีอะไรกันหรือเปล่าลูก?" ฉันหันไปถามเด็กๆ พวกแกกำลังพากันเดินเข้ามาหาฉันช้าๆ ในห้องนอน "เป็นอะไรกันหรือเปล่า ทำไมถึงยังไม่นอนอีก?"
"วันนี้เราได้เจอคุณลุงที่โรงเรียนด้วยค่ะ"
"ว่าไงนะ"
"คุณลุงบอกว่าเป็นพ่อของพวกเราครับ"
"...." ฉันนิ่งไปเลยเมื่อได้ยินลูกพูดแบบนั้น นี่เขาเอาเรื่องนี้มาบอกกับพวกแกเองเลยเหรอ ทำไมถึงไม่ฟังกันบ้าง ทำไมถึงไม่ทำตามที่ขอบ้าง เรื่องที่ฉันขอมันหนักหนาขนาดนั้นเลยหรือไง
"จริงๆ เหรอคะแม่ คุณลุงคนนั้นเป็นพ่อของพวกเราจริงๆ เหรอคะ?"
"...." ฉันไม่รู้จะตอบลูกยังไงดี
"แม่ครับ มันเป็นเรื่องจริงเหรอครับ?"
"ถ้าเป็นความจริง พวกเราจะว่ายังไง?" ฉันถามลูกกลับเพราะอยากจะรู้ว่าถ้าพวกแกรู้ความจริงแล้วจะทำยังไงต่อไป
"เรามีพ่อจริงๆ เหรอคะแม่"
"...." ไม่ใช่แค่ลูกที่รู้สึกสับสน ฉันเองก็รู้สึกสับสนไม่ต่างอะไรจากลูกเลยเหมือนกัน
เขาเล่นมาแสดงตัวเอาตอนที่ลูกโตหมดแ
