“วรา แกอย่าเอาผู้ชายทั้งโลกไปเปรียบกับแมงดาทะเลตัวผู้ตัวนั้น นี่มันสองคนกับชู้ไม่รู้โง่หรือบ้า ประกาศตัวเปิดศึกขนาดนั้น” คมสันแปลกใจ ต่อให้ศุภโชคที่ไม่รู้จักพอก็ตาม แต่ไม่น่าโง่มาก ถึงขนาดร้อนตัวแหวกหญ้าให้งูตื่นเหมือนยื่นมีดให้คนอื่นแทง
“ช่วงนี้คงกินแต่หญ้าแหละมั้ง”
“คงใช่แหละ ถึงอยู่กับควายเผือกตัวเมียอย่างแม่
ภัทรินได้ ผีเน่าโลงผุ เหมาะสมกันดี” คมสันยกชานมไข่มุกขึ้นดูด แล้วก็เห็นข้อความของเพื่อนแบบไม่ได้ตั้งใจ
“หิวข้าวไหมครับ”
นั่นต้องไม่ใช่ใคร ต้องเป็นคุณหมอชวกรแน่เลย แต่เพื่อนสาวของเธอเล่นตัวไม่ตอบผู้ เป็นคมสันทีไม่ได้จะรีบส่งจูจุ๊บกลับไปหา ผัวแสนดีขนาดนี้คิดอะไรเยอะ
เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้น แล้วก็แชทสองสามทีและส่งออกเพียงชั่วอึดใจ เสียงเรียกเข้าของเพื่อนก็ดังขึ้น
ครืด...ครืด...ครืด...!
“แกโทรศัพท์แกสั่นจนแผ่นดินจะไหวแล้วทำไมไม่รับ” คมสันที่เป็นแม่สื่อแม่ชักเตือนเพื่อน
“ฉัน
