“เกิดอะไรขึ้นกับพิ้งค์วะ!” เขาตะคอกถามออกไปเต็มเสียง จนแขกเหรื่อบริเวณนั้นต่างมองกันเป็นตาเดียว
“มีคนเข้ามาทำร้ายพิ้งค์ แต่มันให้การปฏิเสธบอกว่ามาลักทรัพย์” กฤษกรเล่าไปตามที่ดินแดนพูดให้ฟัง
“ฝากมึงด้วยกูจะรีบกลับไป” จรัลที่ตามออกมาดูเมื่อเห็นเจ้านายหนุ่มหายออกมานาน
“คุณจรัลผมจะกลับกรุงเทพ”
“คุณเก้า ไม่ได้นะครับ คุณต้องเซ็นสัญญาก่อน ไม่บ่อยนะครับที่มิสเตอร์ฟาร์จะเดินทางมาเมืองไทย” ผู้สูงวัยกว่าพยายามหว่านล้อม
“ถ้าไม่บ่อยที่เขาจะเดินทางมา งั้นผมจะเดินทางไปหาเขาเอง บอกเขาด้วยว่าผมมีธุระด่วนมากๆ เป็นความเป็นความตาย... ของพิ้งค์ ช่วยอย่าห้ามผม ผมขอรับผิดชอบเรื่องนี้เอง”
“เกิดอะไรขึ้นกับคุณพิ้งค์ครับ”
จรัลเห็นแววตากังวล น้ำเสียงสั่นด้วยความเป็นห่วงคนที่ถูกพูดถึง ก็อดถามไม่ได้ อย่างน้อยพชิราก็ทำงานร่วมกับเขา เป็นเด็กที่ทำงานเก่งทีเดียว
“พิ้งค์โดนทำร้ายครับ ตอนนี้ยังอยู่ในห้องฉุกเฉิน”
“
