ปรียาภัทรโชคดีมากที่บังเอิญมาเจอเพื่อนร่วมงานอย่างลินดาเข้าเพราะลินดามาหาบิดาและภรรยาใหม่ของท่านที่เมืองเลสเตอร์พอดี พอรู้ว่าปรียาภัทรกำลังหาที่พัก ลินดาจึงชวนให้เธอไปพักด้วยกัน ซึ่งปรียาภัทรก็ไม่ปฏิเสธ
“ไรซ์ นี่พ่อของฉันชื่อชาลี และนี่ภรรยาของท่าน คุณมอลลี่” ลินดาเป็นคนแนะนำให้ปรียาภัทรได้รู้จักกับครอบครัวของเธอ
“สวัสดีค่ะคุณชาลี สวัสดีค่ะคุณมอลลี่” ปรียาภัทรเอ่ยทักทายทั้งคู่พร้อมส่งยิ้มกว้างไปให้ หญิงสาวได้รับรอยยิ้มตอบกลับมาเช่นกัน
“ตามสบายนะ คิดเสียว่าเป็นบ้านของตัวเอง” ชาลีเอ่ยบอกแขกผู้มาเยือนอย่างใจดี รวมถึงมอลลี่ก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย
“ขอบคุณค่ะ”
ชาลีกับมอลลี่ขอตัวไปพักผ่อน ปล่อยให้ลินดารับหน้าที่เป็นคนพาปรียาภัทรเที่ยวชมรอบๆ บ้าน
บ้านของชาลีเป็นบ้านไม้สองชั้น เรือนไม้ทั้งหลังเคลือบด้วยสีขาวที่หมั่นทาสีอยู่เสมอมันจึงดูไม่หมองตามเวลาที่ล่วงเลยมานาน บริเวณรอบบ้านมีพื้นที่พอสมคว
