วางสายจากปีเตอร์แล้ว ร่างสูงก็ล้มตัวลงนอนบนฟูกอย่างหมดแรง มือข้างหนึ่งของชายหนุ่มยังคงกำกล่องกำมะหยี่สีน้ำเงินที่บรรจุสร้อยคอเอาไว้แน่น ส่วนอีกข้างหนึ่งวางไว้บนหน้าผากกว้าง คิ้วหนาขมวดแน่นราวกับกำลังปลงไม่ตรง เขาไม่รู้ว่าตัวเองไม่ชัดเจนตรงไหน เพราะตั้งแต่มีหญิงสาวอยู่ข้างกายเขาก็ไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนไหนอีก เวลาส่วนใหญ่ที่มี เขาก็ให้เธอแค่คนเดียวขนาดนี้แล้วมันยังไม่ชัดเจนอีกอย่างนั้นหรือ
อารอนนอนพลิกตัวไปมาราวกับคนคิดไม่ตกว่าจะทำอย่างไรดี เหมือนกับว่าชายหนุ่มจะนึกอะไรบางอย่างออก จึงหยิบเครื่องมือสื่อสารสุดหรูขึ้นมาสไลด์หน้าจออีกครั้ง แล้วกดโทร.ออก
“ว่าไง” แพทริกตอบรับสายโดยไม่ทักทายตามมารยาทอย่างที่ควร เพราะคนโทร.มาไม่ใช่ใครอื่น เป็นอารอน เรมี่ เพื่อนสนิทของเขาเอง
“เอ่อ…ฉันขอคุยกับคุณวีหน่อยได้ไหม”
“นายมีธุระอะไรกับเมียฉัน” น้ำเสียงที่ดูราบเรียบในคราแรก เปลี่ยนเป็นเข้มขึ้น เมื่อเ
