“ไม่มีอะไรจริงๆ คุณคิดมากไปได้” อารอนเบือนหน้าหนีอย่างกลั้นขำสุดกำลัง
หญิงสาวเดือดปุดๆ ที่เห็นเขากวนอารมณ์มากขนาดนั้น ความเผลอตัวทำให้ปรียาภัทรปีนขึ้นเตียงอย่างไม่เกรงกลัว ก่อนกำปั้นเล็กจะทุบลงบนอกแกร่งอย่างพอเหมาะพอเจาะ
“โอ้ย!”
อารอนถึงกับร้องลั่น เพราะมัวแต่หัวเราะ เขาจึงไม่รู้ว่าหญิงสาวปีนขึ้นเตียงมาตั้งแต่ตอนไหน แถมกำปั้นเล็กก็ทุบลงบนหน้าอกเขาเข้าอย่างจัง จนน้ำตาแทบเล็ด
“ผมเป็นนักฟุตบอลนะคุณไม่ใช่กระสอบทราย โมโหขึ้นมาทีไรเดี๋ยวก็ทุบๆ” เสียงทุ้มแสร้งต่อว่า
“คุณอยากยั่วโมโหฉันเองช่วยไม่ได้” เสียงหวานว่าก่อนทำท่าจะทุบกำปั้นลงบนอกแกร่งอีกครั้ง แต่คราวนี้อารอนไวกว่า เขารวบกำปั้นน้อยๆ เอาไว้ด้วยอุ้งมือหนาสองข้าง กระตุกเพียงนิด ร่างบางก็เสียหลักมานอนอยู่บนร่างสูง
“คุณทุบผม ผมไม่ว่าหรอกนะ แต่ถ้าผมจูบขึ้นมา ก็อย่ามาว่าก็แล้วกัน”
อารอนว่า ก่อนริมฝีปากหนาหยักและจมูกโด่งได้รูป จะไล่จูบเธอไ
