เหมือนเป็นพรหมลิขิตเลย

1057 คำ

“อ้าว...จริงเหรอ พี่แมนยืนรอจอยเหรอคะ” “ใช่ครับ พี่กำลังจะไปกินข้าว เพื่อนพี่เดินไปกันก่อนแล้ว จอยจะไปกินร้านไหนล่ะ” “จอยยังไม่รู้เลย พี่แมนแนะนำหน่อยซิ อยู่มาก่อน พาจอยไปหน่อย” “ได้ ๆ งั้นไปกันเลย หิวจะแย่อยู่แล้ว” จอย...สาวสวยหน้าใสเธอเป็นอีกคนหนึ่งที่หนุ่มๆในออฟฟิศต่างก็หมายตา เพราะเธอเป็นสาวสวยใสคิขุอาโนเนะ น่ารักน่ากิน ช่างพูดช่างคุย และที่สำคัญ รูปร่างทรวดทรวงองค์เอว ขาว อวบ อิ่ม แน่นจนล้นไปหมด ทั้งหน้าอกหน้าใจและบั้นท้ายงามงอน ที่เด้งผับ ๆ เรียกได้ว่าใบหน้าเหมือนนางเอกหนังการ์ตูนญี่ปุ่น แต่หุ่นก็เหมือนนางเอกหนังเอวีของญี่ปุ่นเช่นกัน เย็นวันนั้น แมนตัดสินใจว่ายังไงวันนี้ต้องไปส่งน้องจอยให้ได้ เขาลงมารอเธอด้านหน้าบริษัท ตั้งแต่ยังไม่เลิกงาน กะว่าถ้าลงมายังไงก็ต้องเจอ เวลาผ่านไปจนพนักงานต่างเริ่มทยอยกันลงมา สายตาของชายหนุ่มจับจ้องทุกคนที่ผ่านประตูหน้าออฟฟิศออกมา เพื่อไม่ให้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม