“ในที่สุดก็มีวันนี้จนได้นะ ไอ้บุญเลิศ วันที่ไม่ต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆ ไปแอบสมสู่กันในโพรงหญ้าริมน้ำหรือในยุ้งฉาง มิหนำซ้ำ ยังได้นางฟ้าแสนสวยอย่าง คุณพิมมาเป็นคู่ใจอีก คงไม่มีอะไรที่ต้องการมากไปกว่านี้อีกแล้ว” ทาสหนุ่มพึมพำกับตัวเอง จากนั้นเขาก็ยกนิ้วกลางที่เลอะน้ำสวาทของพิมพิไรขึ้นมาดูด ก่อนจะเอามือลงไปปาดร่องแฉะฉ่ำของเธอแล้วเอามาละเลงตรงดุ้นเนื้อยาวใหญ่ ที่ตั้งโด่เด่อยู่กลางกาย “บุญเลิศจ๋า ทำอะไรน่ะ” “กระผมอุ่นเครื่องน้องชายมันน่ะ...ขอรับ แล้วก็...จะได้ให้คุณพิมพักหายใจสักครู่ด้วยขอรับ” “ไม่ต้อง พิมไม่เหนื่อย ไม่ต้องพักนะจ๊ะ บุญเลิศ ไม่ต้องห่วงพิมนะ จะทำอะไรก็ทำเลยเถอะ พิม...อยากจะแย่อยู่แล้วนะคะ” ความกระสันซ่านที่มากมาย มันทำให้เธอเปลี่ยนไป กลายเป็นผู้หญิงที่กำลังร่าน พร่ำหาแต่รสชาติของไฟสวาทยังไงอย่างนั้น “ได้ซิขอรับ เดี๋ยวบุญเลิศจะจัดให้สาสมแก่ใจเลย คุณพิมจ๋า” เมื่อหญิงสาวเรียกหา ค