“เฮ้ย…นี่มันยุคไฮเทคแล้วนะโว้ย เป็นเรื่องธรรมดาว่ะ หนุ่มสาวสมัยนี้ช่องทางการสื่อสารมันหลากหลาย ไม่เหมือนสมัยก่อนที่ต้องเขียนจดหมายจีบกัน เดี๋ยวนี้วันแรกได้เบอร์โทร…วันที่สองได้เบอร์ห้อง…จากนั้นก็ คริ คริ…ทั้งไลน์ทั้งเฟซบุ๊ก จีบกันได้ทั้งวัน”
การันย์หัวเราะร่วนในลำคอ ยกฝ่ามือทั้งสองข้างขึ้นมาขยี้เหมือนคนที่ตกอยู่ในอารมณ์หื่นเต็มที่ หารู้ไม่ว่าไทเลอร์แอบขบกรามแน่นด้วยความโกรธแอลลี่ เข้าใจว่าเธอคงให้ท่าเสียจนการันย์เพื่อนรักออกอาการกลัดมันอย่างที่เห็น
“แสดงว่านับจากนี้ไป ฉันจะได้เห็นแกแวะมาเสนอหน้าที่โรงแรมบ่อยๆ สินะ…”
ไทเลอร์ดักทางเอาไว้อย่างรู้ทัน ด้วยท่าทางเอาจริงเอาจังของการันย์ทำให้เขารู้ว่าเพื่อนรักคนนี้จะต้องเทียวมาจีบแอลลี่อย่างแน่นอน
“เออน่ะ…ว่าแต่คนนี้ฝากนายดูแลเป็นพิเศษนะโว้ย”
“ไม่กล้ารับปากว่ะ…”
ไทเลอร์ส่ายหน้าพรืด
“อ้าว…ซะงั้น”
การันย์ขมวดคิ้ว
“ไม่กลัวว่านายจะฝากปลา
